Λένε πως ο άνθρωπος δεν ζει χωρίς σκοπό, αλλά καταρρέει όταν δεν βρίσκει νόημα. Και στον εργασιακό χάρτη του σήμερα αυτό το νόημα αναζητείται με επιμονή…
… Στελέχη, υπάλληλοι, δημιουργικοί επαγγελματίες, άνθρωποι όλων των ηλικιών και σχεδόν όλων των κλάδων στρέφονται σταθερά σε ένα νέο μοντέλο: εργασία που δεν εξαντλεί, αλλά υποστηρίζει. Περιβάλλον που δεν επιβάλλει, αλλά προστατεύει. Δομή που δεν περιορίζει, αλλά επιτρέπει. Οι παγκόσμιες έρευνες της Gallup και του World Economic Forum αποτυπώνουν αυτή την αλλαγή με καθαρότητα. Η επαγγελματική επιτυχία δεν έχει πια νόημα αν δεν συνοδεύεται από ψυχική ασφάλεια, νόημα ζωής και υβριδική ελευθερία. Η εργασία αντιμετωπίζεται πλέον ως χώρος διανοητικής και συναισθηματικής ισορροπίας. Το παλιό μοντέλο, εκείνο που ορίζεται από άκαμπτα ωράρια, εταιρικές ιεραρχίες και κουλτούρες εξουσίας, τρίζει. Τα δεδομένα δείχνουν ότι δεν εξυπηρετεί ούτε την παραγωγικότητα ούτε την ευημερία. Αντίθετα, ενισχύει εξουθένωση, αδιαφορία, διαρροή ταλέντων. Ο σύγχρονος εργασιακός κόσμος απαιτεί ένα νέο πλαίσιο που δεν στηρίζεται σε αναγκαστική συμμόρφωση αλλά σε αληθινή δέσμευση.
Ψυχική ασφάλεια: η ρίζα των υγιών εργασιακών σχέσεων
Σύμφωνα με τη Gallup περισσότερο από το 60 τοις εκατό των εργαζομένων παγκοσμίως δηλώνει ότι βιώνει έντονο εργασιακό στρες. Το παράδοξο είναι ότι οι υψηλές οικονομίες παρουσιάζουν ακόμη μεγαλύτερα ποσοστά. Οι εταιρείες με τεράστιους προϋπολογισμούς και ιστορικά ισχυρές δομές παράγουν συχνά επίπεδα έντασης που δεν απορροφώνται εύκολα. Η ψυχολογική ασφάλεια αναγορεύεται σε κρίσιμο παράγοντα. Χώροι όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να μιλήσουν χωρίς φόβο, να εκφράσουν αδυναμίες, να διαφωνήσουν δημιουργικά, να παραδεχθούν λάθη χωρίς να τιμωρηθούν, έχουν μεγαλύτερη αντοχή και καλύτερες επιδόσεις. Στην Ευρώπη παρατηρείται ήδη μια θεσμική στροφή. Από τη Φινλανδία έως την Πορτογαλία προωθούνται πρακτικές που μειώνουν τις εντάσεις και ενθαρρύνουν την υποστήριξη. Η σταδιακή εφαρμογή τετραήμερης εργασίας, έστω πιλοτικά, δείχνει πειραματική διάθεση με στόχο τη διατήρηση ενέργειας και ψυχικής υγείας. Η Γερμανία επενδύει συστηματικά σε προγράμματα ψυχολογικής υποστήριξης μέσα στις επιχειρήσεις. Η Γαλλία ενισχύει το δικαίωμα στην αποσύνδεση. Το αποτέλεσμα δεν είναι μόνο η προστασία των ανθρώπων. Είναι και η αύξηση της παραγωγικότητας. Στις Ηνωμένες Πολιτείες η εικόνα έχει ενδιαφέρον. Υπάρχει τεράστια πίεση στην εργασιακή καθημερινότητα και τα ποσοστά burnout εκτινάσσονται. Ταυτόχρονα όμως οι εταιρείες τεχνολογίας και οι σύγχρονοι οργανισμοί υιοθετούν ταχύτερα προγράμματα ψυχικής υποστήριξης, coaching, ενσυνειδητότητας. Η επιχειρηματική κουλτούρα καταλαβαίνει ότι η ανθρώπινη ανθεκτικότητα είναι πόρος. Επένδυση. Όχι λεπτομέρεια.
Αίσθηση σκοπού: η ανάγκη για νόημα πέρα από τον μισθό
Η Gallup καταγράφει ότι το 85% λέει πως θα παρέμενε περισσότερο σε μια εταιρεία αν αντίκριζε στο έργο του ουσιαστικό σκοπό. Το χρήμα δεν αρκεί. Οι άνθρωποι θέλουν να βλέπουν την αξία της εργασίας τους. Θέλουν να συμβάλλουν. Να ανήκουν. Να συμμετέχουν σε projects που έχουν σημασία. Η εργασία ως μηχανική εκτέλεση χάνει το νόημά της. Η εργασία ως πεδίο νοήματος αποκτά ισχύ. Το World Economic Forum υπογραμμίζει ότι οι εταιρείες με ξεκάθαρη αποστολή και κοινωνικούς στόχους διατηρούν τους εργαζόμενους πολύ περισσότερο. Το νέο μοντέλο δεν μιλά για θεαματικά συνθήματα. Μιλά για καθαρή δομή. Για καθαρές προθέσεις. Για έμπρακτη αξία. Το νόημα δεν πρέπει να διδάσκεται. Πρέπει να βιώνεται. Στις περισσότερες αγορές παρατηρείται μια αλλαγή προσδοκιών. Οι νεότερες ηλικίες προτιμούν οργανισμούς που προσφέρουν συλλογικό σκοπό. Οι μεγαλύτερες ηλικίες επαναπροσδιορίζουν τη θέση τους και αναζητούν επαγγελματική ταυτότητα που δεν εγκλωβίζεται στο κυνήγι στόχων. Το εργασιακό περιβάλλον μεταμορφώνεται σε κοινότητα. Όχι σε στρατόπεδο.
Η υβριδική ελευθερία και η νέα εργασιακή γεωγραφία
Η πανδημία δεν προκάλεσε την επανάσταση της υβριδικής εργασίας. Τη φανέρωσε. Η δυνατότητα εργασίας σε διαφορετικούς χώρους και χρόνους αποδείχθηκε βαθιά απελευθερωτική. Οι άνθρωποι βρήκαν ρυθμό που δεν φθείρει. Βρήκαν χώρο ζωής. Η Gallup αναφέρει ότι οι εργαζόμενοι με υβριδική δυνατότητα παρουσιάζουν υψηλότερη ικανοποίηση και χαμηλότερη πρόθεση αποχώρησης. Η ελευθερία αυτή δεν είναι χάρη. Είναι στρατηγική. Στη Βόρεια Ευρώπη το μοντέλο υιοθετείται πιο συστηματικά. Η Δανία και η Σουηδία καταγράφουν υψηλή ποιότητα εργασιακής ζωής χάρη στην ευελιξία. Στην Ισπανία οι εταιρείες επενδύουν σε ευέλικτες ζώνες εργασίας που ενισχύουν την αυτονομία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες οι τεράστιες αποστάσεις μετακίνησης και οι εντατικοί ρυθμοί καθιστούν την υβριδική εργασία αναγκαιότητα. Ο χρόνος δεν είναι εχθρός. Είναι εργαλείο. Και οι οργανισμοί το αντιλαμβάνονται. Η υβριδικότητα επιτρέπει καλύτερη ισορροπία ζωής και εργασίας. Μειώνει την απομόνωση, ενισχύει την εστίαση, φέρνει καλύτερα αποτελέσματα. Δεν σημαίνει απουσία δομής. Σημαίνει δομή που ευθυγραμμίζεται με τον άνθρωπο. Η παλιά αντίληψη ότι η φυσική παρουσία ισοδυναμεί με παραγωγικότητα καταρρέει. Η νέα πραγματικότητα δείχνει ότι η εμπιστοσύνη παράγει καλύτερα αποτελέσματα.
Η πρόκληση της αλλαγής και το εργασιακό μέλλον
Το μοντέλο ισορροπίας, νοήματος και ευελιξίας μοιάζει ιδανικό. Όμως δεν είναι απλό να εφαρμοστεί. Απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας. Απαιτεί ηγεσία που γνωρίζει ότι η ψυχολογική ασφάλεια είναι θεμέλιο. Απαιτεί δέσμευση σε κοινωνική ευθύνη που δεν εξαντλείται στη βιτρίνα. Απαιτεί εμπιστοσύνη. Ο κόσμος εργάζεται διαφορετικά. Οι νέες γενιές δεν θα δεχθούν μηχανικό περιβάλλον. Οι πιο ώριμες γενιές δεν ανέχονται φθορά. Η εργασία πρέπει να γεννά ενέργεια. Όχι να την εξαντλεί. Πρέπει να διαμορφώνει ανθρώπους. Όχι να τους διαλύει. Πρέπει να επιτρέπει δημιουργία. Όχι να περιορίζει. Τα διεθνή δεδομένα δείχνουν ότι οι οργανισμοί που υιοθετούν τα τρία στοιχεία βλέπουν άμεσα αποτελέσματα. Χαμηλότερη αποχώρηση προσωπικού. Υψηλότερη δέσμευση. Υψηλότερη δημιουργικότητα. Καλύτερη απόδοση. Η εργασιακή ευτυχία δεν είναι μύθος. Είναι στρατηγικό εργαλείο. Και το ιδανικό εργασιακό περιβάλλον δεν μοιάζει πια με αυτό που θεωρούσε ο κόσμος δεδομένο. Δεν είναι το γραφείο με οθόνες σε σειρές. Δεν είναι η κουλτούρα φόβου. Δεν είναι η ακινησία. Είναι ο ζωντανός χώρος όπου άνθρωποι αναπνέουν, δημιουργούν, συνεργάζονται, εξελίσσονται.
Οι ειδικοί διατείνονται πως η ευτυχία έρχεται ως παράγωγο της προσπάθειας για κάτι άλλο. Στον εργασιακό κόσμο αυτό το άλλο είναι η ισορροπία. Το νόημα. Η ελευθερία. Και αυτά τα τρία αποτελούν το νέο μοντέλο επαγγελματικής ευτυχίας.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
