Η ελληνική αγορά εργασίας μπαίνει σε μια φάση που δύσκολα περιγράφεται χωρίς αντιφάσεις.
Από τη μία, οι μισθοί ανεβαίνουν. Οι επιχειρήσεις προσφέρουν bonus, παροχές και ευελιξία, αναζητώντας ταλέντα που θα τις συνοδεύσουν στην ψηφιακή και τεχνολογική μετάβαση.
Από την άλλη, ένα αυξανόμενο ποσοστό εργοδοτών σηκώνει τα χέρια ψηλά καθώς δεν βρίσκουν ανθρώπους. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο επειδή δεν υπάρχουν υποψήφιοι, αλλά επειδή –όπως υποστηρίζουν– οι υποψήφιοι εργαζόμενοι έρχονται στο τραπέζι με μισθολογικές απαιτήσεις που δεν συμβαδίζουν με την πραγματικότητα της αγοράς ή με τις δεξιότητές τους.
Ένας μετασχηματισμός σε εξέλιξη
Η εικόνα που αποτυπώνεται στην έρευνα HR Trends 2025 της Randstad είναι καθαρή και μαρτυρά ότι η ελληνική αγορά εργασίας βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής. Ο μετασχηματισμός της δεν είναι απλώς τεχνολογικός, αλλά και δομικός.
Οι επιχειρήσεις καλούνται να στελεχώσουν θέσεις μέσα σε ένα περιβάλλον που αλλάζει συνεχώς, τόσο από πλευράς εργαλείων (τεχνητή νοημοσύνη, αυτοματοποίηση), όσο και από πλευράς ανθρώπινων προτεραιοτήτων (work-life balance, ευελιξία, εξέλιξη).
Την ίδια στιγμή, το 76% των εταιρειών στην Ελλάδα δηλώνει ότι θα προχωρήσει σε αυξήσεις αποδοχών μέσα στο 2025, ενώ, καμία, σύμφωνα με την ίδια έρευνα, δεν σχεδιάζει μειώσεις. Ένα εντυπωσιακό ποσοστό, αν αναλογιστεί κανείς τις οικονομικές προκλήσεις που παραμένουν στο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Ταυτόχρονα όμως, το 65% των εργοδοτών δηλώνει πως οι μη ρεαλιστικές μισθολογικές απαιτήσεις των υποψηφίων είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην κάλυψη θέσεων.
Οι υποψήφιοι, με άλλα λόγια, ζητούν περισσότερα απ’ όσα οι εργοδότες θεωρούν δικαιολογημένα με βάση το προφίλ τους. Μάλιστα, το χάσμα ανάμεσα σε αυτό που πιστεύει ο εργαζόμενος ότι αξίζει και σε αυτό που ο εργοδότης είναι διατεθειμένος να δώσει, φαίνεται να μεγαλώνει.
Η επόμενη μέρα δεν πληρώνεται απλώς καλύτερα
Στο μεταξύ, οι εταιρείες γνωρίζουν πως για να παραμείνουν ανταγωνιστικές δεν αρκεί να βάλουν βαθύτερα το χέρι στην τσέπη. Επενδύουν σε κατάρτιση (50%), σε συστήματα διαφάνειας και εσωτερικής επικοινωνίας (36%), ενώ το 73% προσφέρει ήδη προγράμματα εκπαίδευσης, στοιχείο κρίσιμο, σε μια εποχή που η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι προνόμιο των μεγάλων αλλά εργαλείο της καθημερινότητας.
Πράγματι, σχεδόν 3 στις 10 εταιρείες χρησιμοποιούν ήδη AI και σκοπεύουν να επεκτείνουν τη χρήση της. Η βασική ανησυχία δεν είναι η απώλεια θέσεων εργασίας.
Αντιθέτως, η πλειοψηφία των εργοδοτών θεωρεί ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα αυξήσει την παραγωγικότητα και θα επιταχύνει διαδικασίες. Όμως η εύρεση εξειδικευμένων επαγγελματιών, που να μπορούν να «δουλέψουν» δίπλα στην τεχνολογία και όχι εναντίον της, παραμένει πρόκληση. Το 54% των επιχειρήσεων δηλώνει ότι δυσκολεύεται να βρει τέτοια ταλέντα.
Οι εργοδότες ζητούν ευελιξία και δεξιότητες
Το τεχνικό υπόβαθρο είναι ένα μέρος του παζλ. Το άλλο είναι τα soft skills. Η αγορά αναζητά ανθεκτικότητα, προσαρμοστικότητα, ενσυναίσθηση.
Χαρακτηριστικά που δεν γράφονται εύκολα σε ένα βιογραφικό αλλά φαίνονται στον τρόπο που κάποιος λειτουργεί σε μια ομάδα. Το 61% των εργοδοτών τοποθετεί αυτά τα χαρακτηριστικά στην κορυφή της λίστας του.
Κι εδώ ακριβώς φαίνεται το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα. Πολλοί υποψήφιοι ζητούν υψηλές απολαβές, χωρίς όμως να δείχνουν την ωριμότητα ή την προσαρμοστικότητα που απαιτεί η αγορά.
Αυτό το mismatch —ανάμεσα στην αυτοεικόνα των υποψηφίων και στην αξιολόγηση των εργοδοτών— γεννά απογοήτευση και από τις δύο πλευρές.
Το 29% των επιχειρήσεων δεν μπορεί να βρει υποψηφίους με την απαιτούμενη εμπειρία. Κι όταν τους βρίσκει, πολλές φορές δεν μπορεί να συμφωνήσει μαζί τους στο οικονομικό.
Το φαινόμενο είναι οξύ στην τεχνολογία, στις πωλήσεις, στη λογιστική, στην εξυπηρέτηση πελατών, όλους δηλαδή τους τομείς που έχουν τη μεγαλύτερη ζήτηση αυτή τη στιγμή στην ελληνική αγορά.
Ο πόλεμος των παροχών
Μέσα σε αυτό το τοπίο, οι εταιρείες κάνουν ό,τι μπορούν χαλιά για να προσελκύσουν εργαζόμενους προσφέροντας bonus απόδοσης, εταιρικά αυτοκίνητα, ιδιωτικές ασφαλίσεις, κινητά τηλέφωνα.
Με λίγα λόγια είναι φανερό ότι οι οικονομικές και μη οικονομικές παροχές βρίσκονται πλέον στο επίκεντρο του εργοδοτικού branding.
Τα ελκυστικά πακέτα αποδοχών είναι ο βασικός λόγος επιλογής εργοδότη για το 73% των εργαζομένων. Σχεδόν το ίδιο ποσοστό αναζητά ευκαιρίες εξέλιξης, ενώ η ισορροπία προσωπικής και επαγγελματικής ζωής παραμένει βασικό ζητούμενο για το 43%.
Παράλληλα, το υβριδικό μοντέλο απασχόλησης, με 2-3 ημέρες εξ αποστάσεως εργασία, φαίνεται να κερδίζει έδαφος, καθώς 1 στις 3 εταιρείες δηλώνει έτοιμη να το εφαρμόσει. Δεν πρόκειται για «προνόμιο», αλλά για στοιχείο στρατηγικής επιβίωσης στην εποχή της ευελιξίας.
Γιατί φεύγουν οι εργαζόμενοι
Στην εποχή μας βέβαια η μάχη δεν είναι μόνο για να βρεθούν ταλέντα αλλά είναι και για να κρατηθούν. Το 58% των εργαζομένων δηλώνει ότι αποχωρεί όταν του γίνει πιο ελκυστική πρόταση από άλλον εργοδότη.
Το 40% φεύγει γιατί δεν βλέπει προοπτικές εξέλιξης. Το 23% αλλάζει επαγγελματική πορεία εντελώς, ενώ ένα όχι αμελητέο 15% αποχωρεί επειδή ο φόρτος εργασίας έχει ξεπεράσει τα όρια.
Παρά τα παραπάνω, η κινητικότητα παραμένει ελεγχόμενη. Το 82% των εταιρειών δήλωσε για το 2024 ποσοστά αποχώρησης κάτω του 16%, και η πρόβλεψη για το 2025 είναι ανάλογη. Αυτό σημαίνει ότι η σταθερότητα υπάρχει, αλλά παραμένει εύθραυστη.
Ποιος τελικά έχει δίκιο;
Η αλήθεια είναι ότι και οι δύο πλευρές έχουν τα δίκια τους. Οι εργαζόμενοι ζητούν αμοιβές που αντανακλούν το κόστος ζωής και τις προσδοκίες ενός σύγχρονου επαγγελματία.
Η σύγκρουση δεν είναι μόνο θέμα χρημάτων
Οι εργοδότες όμως, ζητούν δεξιότητες, υπευθυνότητα και ρεαλισμό, όχι μονάχα ένα πτυχίο και υψηλές απαιτήσεις.
Η σύγκρουση δεν είναι τόσο θέμα χρημάτων, όσο θέμα προσδοκιών και ωριμότητας. Και το ζητούμενο δεν είναι να υποχωρήσει κάποια πλευρά, αλλά να γεφυρωθεί το χάσμα.
Αυτό σημαίνει επένδυση στην εκπαίδευση, καλύτερη αξιολόγηση των πραγματικών αναγκών και -κυρίως- ειλικρινής διάλογος.
Το 2025 δεν θα είναι ούτε η χρονιά των εργοδοτών, ούτε των εργαζομένων. Θα είναι η χρονιά όσων καταφέρουν να σταθούν στο ενδιάμεσο και να χτίσουν σχέση εμπιστοσύνης.
Γιατί στο τέλος της ημέρας, η παραγωγικότητα και η ανταγωνιστικότητα δεν γεννιούνται σε έναν πίνακα Excel. Καλλιεργούνται μεταξύ ανθρώπων που ξέρουν τι ζητούν, και γιατί το αξίζουν.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
