Δεν τρώνε, δεν κοιμούνται, δεν γερνούν, δεν παίρνουν άδειες, δεν έχουν ανάγκες, δεν απεργούν, δεν απαιτούν, δεν αντιδρούν, δεν αρρωσταίνουν, δεν καθυστερούν, δεν έχουν προσωπική ζωή, δεν πάνε σε πάρτι και την άλλη μέρα έχουν hang over…
…Είναι πάντοτε διαθέσιμοι, διαρκώς άψογοι, ευγενικοί, τέλειοι και πάντα μέσα στο concept. Οι AI influencers δεν είναι απλώς ένα τεχνολογικό πείραμα. Είναι το επόμενο μεγάλο εμπορικό βήμα στη μόδα και τη διαφήμιση και ήδη συμβαίνει.
Το 2024, η Lil Miquela, ψηφιακή περσόνα που δημιουργήθηκε από την εταιρεία Brud, υπέγραψε νέο συμβόλαιο με luxury brand αξίας 10 εκατομμυρίων δολαρίων. Το 2023, η Aitana López, ένα εντελώς εικονικό ισπανικό avatar, είχε αποφέρει στους δημιουργούς της πάνω από 1 εκατομμύριο ευρώ μόνο από χορηγίες. Στην Ασία, το 38% των millennials δηλώνει ότι ακολουθεί τουλάχιστον έναν AI influencer στο Instagram ή το TikTok και τα νούμερα ανεβαίνουν ιλιγγιωδώς, με γεωμετρική πρόοδο. Δεν είναι απλώς «εικονικά πρόσωπα». Είναι πλατφόρμες brand management χωρίς τα ρίσκα του ανθρώπινου παράγοντα. Κάθε τους ανάρτηση ελέγχεται, κάθε απάντηση είναι προσεκτικά σχεδιασμένη. Δεν ακυρώνουν, δεν απογοητεύουν. Η εικόνα τους είναι τέλεια, γιατί είναι κυριολεκτικά κατασκευασμένη. Μα το κοινό δεν φαίνεται να ενοχλείται, να φοβάται λίγο, να αισθάνεται πως βουτά σε έναν χρόνο δυστοπικό και μη ανθρώπινο, αλλά αντιθέτως, φαίνεται να ανταποκρίνεται με τρελό ενθουσιασμό.
Η ομορφιά χωρίς ηλικία
Η βιομηχανία της μόδας, που πάντα επένδυε σε πρόσωπα, τώρα επενδύει σε απομιμήσεις. Οι AI influencers δεν έχουν παρελθόν και δεν προδίδουν ιδιοτροπίες. Φορούν τα πάντα, προσαρμόζονται σε κάθε τάση, αλλάζουν ύφος και look με βάση τα analytics και τις αντιδράσεις του κοινού. Είναι το απόλυτο εργαλείο data-driven αισθητικής. Ο Γάλλος φιλόσοφος Ζαν Μποντριγιάρ έκφρασε την θλιβερή αν το καλοσκεφτούμε ιδέα πως το πραγματικό δεν εξαφανίζεται από την έλλειψη πραγματικότητας, αλλά επειδή υποκαθίσταται από μοντέλα του πραγματικού. Το Instagram των τελευταίων ετών επιβεβαιώνει τη διαίσθησή του. Η αγορά των virtual influencers αναμένεται να φτάσει τα 21 δισεκατομμύρια δολάρια μέχρι το 2027, σύμφωνα με ανάλυση της Grand View Research. Αυτό σημαίνει συνεργασίες, placement, ψηφιακές καμπάνιες, ψηφιακά μοντέλα, αλλά και μία νέα μορφή δημιουργίας περιεχομένου που ξεφεύγει από την έννοια του «προσώπου». Η αισθητική πλέον σχεδιάζεται, δεν φωτογραφίζεται.
Η νέα σιωπηλή, ή και ύπουλη διαφήμιση
Οι AI influencers δεν κάνουν θόρυβο. Δεν έχουν σκάνδαλα, δεν έχουν κούραση, δεν έχουν bad days. Το αφήγημα τους είναι καθαρό, ελεγχόμενο, διαρκώς θετικό. Όσο οι άνθρωποι στα social χάνουν την αξιοπιστία τους μέσα από τις υπερβολές, τις καμπάνιες αυτοπροβολής και τη φθορά της έκθεσης, οι AI περσόνες προβάλλονται ως φρέσκες, διακριτικές, υπάκουες, φιλικές. Το μήνυμα είναι κυνικά ξεκάθαρο, πως μπορούμε και χωρίς influencers, αρκεί να υπάρχει εικόνα που πουλάει. Δεν μιλάμε μόνο για μοντέλα ή fashion accounts. Η νοοτροπία επεκτείνεται, ήδη, στο χώρο της ομορφιάς, των ταξιδιών, του wellness, της τεχνολογίας. Στην Ιαπωνία, το 2024, η Imma, ένα ψηφιακό κορίτσι με ροζ καρέ και μόνιμο βλέμμα ηρεμίας, πρωταγωνίστησε σε περισσότερες καμπάνιες από οποιονδήποτε άνθρωπο influencer. Ο αριθμός των συμβολαίων, που υπέγραψε ξεπέρασε τα 100. Η εικόνα της, παραμυθένια και αρμονική, μπήκε σε εκατομμύρια οθόνες.
Το κοινό αποδέχεται
Η πιο ενδιαφέρουσα πτυχή δεν είναι η τεχνολογική, πως μπορούν να δημιουργηθούν ΑΙ τέλεια πλάσματα, αλλά η κοινωνική τους αποδοχή. Οι νεότερες γενιές, κυρίως Gen Z, δεν φαίνεται να προβληματίζονται ιδιαίτερα. Ξέρουν πως πρόκειται για avatar. Αλλά αυτό δεν μειώνει τη συναισθηματική επένδυση που αισθάνονται. Το 61% των Gen Z χρηστών δήλωσε ότι τους είναι αδιάφορο αν ο influencer είναι άνθρωπος ή όχι, αρκεί να τους εμπνέει, σύμφωνα με τη Statista. Οι αλγόριθμοι που δημιουργούν φανταστικά πρόσωπα αποκτούν πραγματικό κοινωνικό βάρος. Η ταυτότητα γίνεται ρόλος. Το πρόσωπο γίνεται προϊόν. Το συναίσθημα που προκαλεί κάτι εικονικό είναι εξίσου ισχυρό με το «πραγματικό». Αυτό που αλλάζει δεν είναι η τεχνολογία, αλλά η ερμηνεία της εικόνας. Η Αμερικανίδα διανοούμενη, συγγραφέας, φιλόσοφος, ακτιβίστρια και κριτικός Σούζαν Σόνταγκ, γνωστή για την οξυδερκή αναλυτική της προσέγγιση πάνω στην κουλτούρα της εικόνας, τη μνήμη, τη φωτογραφία, τον θάνατο και τον πόλεμο, στο βιβλίο της Περί Φωτογραφίας, ήταν απ τους πρώτους που είχαν συνειδητοποιήσει πως η φωτογραφία δεν είναι απλώς ένα αντίγραφο του πραγματικού, αλλά μια νέα μορφή εμπειρίας.
Σχεδιασμένοι για να μην ενοχλούν
Η διαφημιστική βιομηχανία ξέρει πως δεν υπάρχει πια περιθώριο λάθους. Το κοινό αντιδρά άμεσα, ακυρώνει, απορρίπτει. Ένα αληθινό πρόσωπο μπορεί να ξεφύγει, να σχολιάσει, να μπει σε λάθος στιγμή στο λάθος μήνυμα αλλά ένα AI avatar όχι! Το προγραμματίζεις να σιωπά. Το ελέγχεις να είναι πάντα in-brand. Δεν έχει απόψεις, δεν έχει παρελθόν, δεν έχει μέλλον έξω από το ρόλο του. Η απουσία ανθρώπινου παράγοντα γίνεται στρατηγικό πλεονέκτημα. Το 2024, η Ulta Beauty και η Bud Light δέχθηκαν δημόσια πίεση μετά από συνεργασίες με την τρανς TikToker Ντίλαν Μαλβέινεϊ, ενώ στην Αυστραλία η εταιρεία Who Is Elijah διέκοψε τη συνεργασία της με τη γνωστή influencer Σάρα Ντέι, έπειτα από εντάσεις που σχετίζονταν με τη δημόσια εικόνα και προσωπικές της τοποθετήσεις. Οι ίδιες εταιρείες, λίγο αργότερα, προχώρησαν σε καμπάνιες με AI μοντέλα. Δεν έχουν ατζέντα. Δεν χρειάζονται απολογίες. Δεν έχουν απόψεις. Δεν ενοχλούν. Δεν υπάρχουν καν! Ζούμε, το οριστικό πέρασμα στην εποχή των pixels. Η εικόνα υπήρξε πάντα το βασικό εργαλείο του μάρκετινγκ. Η AI απλώς το απογείωσε. Τώρα δεν υπάρχει πια εξάρτηση από την πραγματικότητα. Δεν υπάρχουν πρόσωπα, μόνο αισθητικές μονάδες. Δεν υπάρχουν χαρακτήρες, μόνο σενάρια. Ο ψηφιακός κόσμος σταματά να μιμείται το φυσικό. Αρχίζει να τον αντικαθιστά. Ολόκληρη η βιομηχανία της διαφήμισης και της μόδας βρίσκεται μπροστά σε μια μόνιμη μετατόπιση.
Οι virtual influencers δεν είναι τάση. Είναι κανονικότητα. Ό,τι δεν μπορεί να ελεγχθεί, θα υποκατασταθεί. Κι αυτό δεν είναι προφητεία. Είναι, ήδη, συμβόλαιο.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
