Έχουν δει και ζήσει τα πάντα. Θέλουν, πια, το αδύνατο. Και να το ποστάρουν!…
…Οι υπερπλούσιοι αυτής της γης, δεν κάνουν πια διακοπές, αλλά ζουν και προβάλουν περιπέτειές ισχύος. Και μπορεί η business class να τους μοιάζει οικονομική και τα resorts να πληθαίνουν, μα το πραγματικό τους κύρος, που κάνει τη διαφορά αγοράζεται εκεί που οι άλλοι δεν τολμούν. Διάστημα. Ωκεανός. Πάγος. Πόλεμος. Έρημος. Να μη μοιάζει με ταξίδι, να μοιάζει με δοκιμασία. Με τίμημα; Ό,τι χρειαστεί!. Με αντάλλαγμα; Προσωπική Μυθολογία!
Το Διάστημα ως νέο club για ολίγους
Virgin Galactic, Blue Origin, SpaceX. Όχι NASA και δεν χρειάζεται. Ένα εισιτήριο, 600.000 δολάρια το άτομο για «μελλοντικούς αστροναύτες» της Virgin με προκαταβολή, λίστα αναμονής, και μετά κάτι λεπτά έλλειψης βαρύτητας, ο μπλε ορίζοντας, η selfie που ξεχωρίζει από όλα τα άλλα χλιδάτα, ματαιόδοξα τίποτα! Η Blue Origin δεν ανακοινώνει σταθερή τιμή, αλλά όταν θέλησε να δείξει δύναμη, χτύπησε 28 εκατ. δολάρια σε δημοπρασία για μία θέση ένδεκα λεπτών. Μα δεν έχει σημασία η διάρκεια και ο χρόνος, αλλά αυτά που συμβολίζουν. Στο επόμενο, πέρα απ τη χλιδή την ίδια, πλάνο, οι πρώτοι τουρίστες του Άρη είναι ήδη στην ατζέντα των μεγαλόπνοων, όπως και τα διαστημικά ξενοδοχεία που θα πουλάνε νύχτες χωρίς βαρύτητα και πρωινό με θέα την περιστρεφόμενη Γη. Πόσο κοστίζει; Όσο πρέπει για να διαχωριστεί οριστικά το «εμείς» από τους πτωχούς άλλους.
Στον βυθό: Titanic, prestige, κίνδυνος
Το κύρος βουτάει βαθιά. Κυριολεκτικά! Καταδύσεις σε ναυάγια για λίγους, με ναυαρχίδα το ναυάγιο των ναυαγίων: τον Τιτανικό. Το δυστύχημα της OceanGate το 2023 ήταν μάθημα και παράδειγμα της υπέρβασης των ορίων της ματαιοδοξίας, όπου πέντε άνθρωποι χάθηκαν, η εταιρεία κατέρρευσε, οι έρευνες έδειξαν ανεπαρκή σχεδίαση και διαδικασίες που δεν θα έπρεπε να υπάρξουν ποτέ. Το ρίσκο δεν ήταν σκηνικό αλλά η ίδια η ουσία. Κι όμως! Το ενδιαφέρον των υπερπλουσίων δεν εξαφανίστηκε, αλλά αντίθετα οι βαθιές καταδύσεις έγιναν ακόμα πιο ποθητές, ακριβώς γιατί η ιστορία γράφτηκε με αίμα! Ιδιωτικά υποβρύχια παρουσιάζονται πλέον ως τα νέα super-toys και αποτελούν μηχανήματα επίδειξης γνώσης, δύναμης και αντοχής, με την άβυσσο του βυθού να γίνεται σαλόνι και το αχανές σκοτάδι σκηνή υποταγής της ίδιας της φύσης στον πλούτο. Ώσπου να πει τη τελευταία της κουβέντα, τουλάχιστον! Οι αποστολές προς το ναυάγιο του Τιτανικού, πριν το δυστύχημα, κόστιζαν περίπου διακόσιες πενήντα χιλιάδες δολάρια ανά άτομο, με περιορισμένο αριθμό θέσεων και πρόγραμμα που περιλάμβανε εκπαίδευση, μεταφορά και διαμονή σε υποστήριξη σκάφους. Οι ιδιωτικές εκδοχές με αποκλειστική χρήση υποβρυχίου και πλήρη επιστημονική ομάδα ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο δολάρια, ενώ η αγορά προσωπικού υποβρυχίου μπορεί να φτάσει τα είκοσι εκατομμύρια. Το ρίσκο παραμένει σταθερά υψηλό, η τεχνολογία εξελίσσεται, και η περιπέτεια αυτή έχει μετατραπεί στο ακριβότερο εισιτήριο για την ψευδαίσθηση της απόλυτης κατάκτησης.
Luxury survival ή επιβίωση με γκουρμέ εδέσματα
Ατέλειωτες εκτάσεις πάγου. Τρομακτική σιωπή και ερημία. Εκτυφλωτική μονοτονία του λευκού. Ανταρκτική! Το ανθρώπινο σώμα νικιέται από τις θερμοκρασίες υπό το 0. Αλλά το πακέτο είναι premium με ιδιωτικό jet, camps με design και πρόγραμμα που υπόσχεται ασφαλή αλλά μεγαλειώδη περιπέτεια. Υπάρχουν εταιρείες που μεταφέρουν πελάτες στην άκρη του κόσμου, προσγειώνουν ελικόπτερα στον πάγο και οργανώνουν αποστολές ως τον Νότιο Πόλο, με τιμές εξαψήφιες. Η περιπέτεια μετατρέπεται σε σκηνοθετημένη εμπειρία, μια χορογραφία ρίσκου και πολυτέλειας, όπου η ένταση υπολογίζεται, το ρίγος ελέγχεται και τίποτα δεν αφήνεται στην τύχη. Στη Σιβηρία το σκηνικό αλλάζει μόνο στο χρώμα. Το λευκό κυριαρχεί, το σκοτάδι βαραίνει, το ξύλο τρίζει. Στο πλάι, σεφ και γιατρός, ένας πιλότος σε διαρκή ετοιμότητα. Μια άσκηση επιβίωσης που μοιάζει περισσότερο με τελετουργία άνεσης. Ο πόνος, όταν γίνεται προγραμματισμένος, μετατρέπεται σε νέο σήμα κατατεθέν μιας τάξης που πληρώνει για να δοκιμάσει, με απόλυτο έλεγχο, τα όριά της. Οι οργανωμένες αποστολές στην Ανταρκτική με πλήρη υποστήριξη, ιδιωτική μεταφορά και διαμονή σε καταυλισμούς υψηλής αισθητικής κυμαίνονται μεταξύ διακοσίων και τετρακοσίων χιλιάδων δολαρίων. Οι πιο σύντομες εμπειρίες, με βάση εξερεύνησης και ημερήσιες μετακινήσεις, κοστίζουν περίπου εκατόν πενήντα χιλιάδες. Στη Σιβηρία, οι αποστολές που συνδυάζουν πολική διαβίωση με ιδιωτική ασφάλεια και γαστρονομία ανώτερου επιπέδου υπολογίζονται από πενήντα έως εκατό χιλιάδες ευρώ.
Από τα ηφαίστεια στα μέτωπα ή αλλιώς η διασκέδαση του Vivere pericolosamente
Υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να σταθούν στην άκρη ενός κρατήρα, να αισθανθούν το έδαφος να πάλλεται κάτω από τα πόδια τους και να απαθανατίσουν τη λάβα πίσω τους. Η επιθυμία αυτή δεν είναι ρομαντική· είναι υπολογισμένη. Εταιρείες οργανώνουν εκδρομές σε ενεργά ηφαίστεια με πακέτα που συνδυάζουν πρόσβαση, πολυτέλεια και ασφαλή δόση τρόμου, σε τιμές που επιβεβαιώνουν ότι ο κίνδυνος είναι απλώς ένα ακόμη προϊόν. Υπάρχει όμως και η πιο σκοτεινή παραλλαγή. Ο τουρισμός σε εμπόλεμες ζώνες απευθύνεται σε εκείνους που δεν αρκούνται στο θέαμα της φύσης και ζητούν το δράμα της ιστορίας. Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν τον πόλεμο ως περιπέτεια, την ανθρώπινη οδύνη ως φόντο και τη ρημαγμένη πόλη ως εξωτικό προορισμό. Πληρώνουν για να δουν από κοντά τη βία, να βιώσουν για λίγο την ανασφάλεια των άλλων, πριν επιστρέψουν στο ιδιωτικό τους τζετ. Και είναι αυτή η έσχατη μορφή αναζήτησης της απάνθρωπης ικανοποίησης για το θέαμα της επιβίωσης των άλλων, χωρίς το βάρος της ανάγκης.
Μετά – αποκαλυπτικά καταφύγια με την πολυτέλεια να θωρακίζεται
Τα καταφύγια των δισεκατομμυριούχων αποτελούν την πιο ωμή εξομολόγηση του πλούτου για τον τρόπο που αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Ο κίνδυνος εδώ δεν αντιμετωπίζεται, αλλά σε μια προσομοίωση του αγοράζεται εκ του ασφαλούς. Αναφορές περιγράφουν συγκροτήματα με τοίχους στρατιωτικών προδιαγραφών, υπόγειες κατοικίες στις αμερικανικές πεδιάδες και εγκαταστάσεις στην Ωκεανία που προορίζονται για εκατοντάδες εκλεκτούς. Το καταφύγιο μετατρέπεται σε περιουσιακό στοιχείο και η αποκάλυψη σε επενδυτικό προϊόν. Και έτσι ένα υπόγειο καταφύγιο τύπου billionaire bunker μπορεί να στοιχίζει δεκάδες έως εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για αγορά ή ετήσια συνδρομή.
Τουρισμός στο τέλος του κόσμου ή διακοπές στο Τσερνόμπιλ και τη Φουκουσίμα
Υπάρχει και το ταξίδι που οδηγεί εκεί όπου η ανθρωπότητα έχει ήδη αποτύχει. Τσερνόμπιλ και Φουκουσίμα, τοπία-ουλές που μετατράπηκαν σε προορισμούς για επισκέπτες με VIP πρόσβαση. Οι εκδρομές υπόσχονται γνώση και ιστορική επίγνωση, όμως αυτό που μένει είναι η αμηχανία ενός βλέμματος που κοιτά τη σιωπή των ερειπίων σαν αξιοθέατο. Ίσως να είναι η πιο ειλικρινής και θλιβερή αντανάκλαση του καιρού μας, για έναν κόσμο, που επισκέπτεται την ίδια του την ενοχή για να την απαθανατίσει. Για το Τσερνόμπιλ στην Ουκρανία, πριν τον πόλεμο, τα οργανωμένα tour από το Κίεβο κόστιζαν από 120 έως 300 ευρώ για ημερήσια εκδρομή, ενώ τα ιδιωτικά πακέτα premium με οδηγό, διαμονή σε κοντινό ξενοδοχείο και πρόσβαση σε κλειστές ζώνες έφταναν τα 600 με 900 ευρώ το άτομο. Υπήρχαν μάλιστα και νυχτερινές εκδοχές για φωτογράφους ή κινηματογραφιστές, με ειδική άδεια. Μετά την εισβολή του 2022, οι περιοχές είναι στρατιωτικοποιημένες και τα ταξίδια έχουν ουσιαστικά ανασταλεί. Όμως αρκετές εταιρείες που ειδικεύονται στον dark tourism προωθούν προγράμματα για το μέλλον, εφόσον επιτραπεί ξανά η πρόσβαση. Στη Φουκουσίμα στην Ιαπωνία, η ιαπωνική κυβέρνηση άνοιξε επιλεκτικά ορισμένες περιοχές το 2019. Οι περιηγήσεις με οδηγό κοστίζουν από 400 έως 800 ευρώ την ημέρα, ανάλογα με το επίπεδο πρόσβασης και τη μεταφορά. Οι πολυτελείς εκδοχές με μεταφραστή, επιστημονική ενημέρωση και παραμονή κοντά στη ζώνη φτάνουν περίπου τα 2.000 ευρώ. Υπάρχουν επίσης θεματικά ταξίδια για μικρές ομάδες δημοσιογράφων, επιχειρηματιών ή φωτογράφων, που περιλαμβάνουν συνεντεύξεις με κατοίκους, ξεναγήσεις από επιστήμονες και γεύματα σε ειδικά επιλεγμένα μέρη, όπου οι τιμές είναι στις 4.000–6.000 ευρώ για τριήμερη εμπειρία.
Ψυχεδελικές αποδράσεις ή ayahuasca και σαμάνοι
Όταν η αδρεναλίνη παύει να συγκινεί, έρχεται η εσωτερική υπέρβαση σε συσκευασία πολυτελείας. Στην αγορά των εμπειριών για λίγους, τα ιδιωτικά καταφύγια που προσφέρουν τελετές με ayahuasca, το ψυχοτρόπο μείγμα φυτών που χρησιμοποιείται παραδοσιακά από σαμάνους του Αμαζονίου και έχουν γίνει ο νέος τρόπος για να βιωθεί το απόλυτο χωρίς να απουσιάζει το service. Οι συμμετέχοντες, συνήθως στελέχη πολυεθνικών και επενδυτές, φτάνουν σε βίλες μέσα στη ζούγκλα με ατμόσφαιρα κατασκευασμένη να αποπνέει μυστήριο και ασφάλεια ταυτόχρονα. Η υπόσχεση αφορά κάθαρση και αναγέννηση, η ουσία όμως παραμένει μια εμπειρία υψηλού ρίσκου, χωρίς επιστημονική εποπτεία ή σταθερούς κανόνες. Η πνευματικότητα μεταφράζεται σε υπηρεσία ευεξίας και το ταξίδι προς το νόημα γίνεται μέρος του προγράμματος πολυτελών διακοπών. Τα ιδιωτικά retreats ayahuasca για εύπορους πελάτες δεν έχουν καμία σχέση με τις παραδοσιακές τελετές στη ζούγκλα του Περού ή του Εκουαδόρ, που άλλωστε το κόστος τους δεν ξεπερνά τα 50 δολάρια. Στη Νότια Αμερική τα γνωστά πολυτελή κέντρα κοστίζουν από 5.000 έως 15.000 δολάρια για ένα εξαήμερο πρόγραμμα και περιλαμβάνουν τελετές καθοδήγησης, διαμονή σε ιδιωτικές σουίτες, spa, διατροφή αποτοξίνωσης και προσωπική ιατρική παρακολούθηση. Στην Ευρώπη στην Ισπανία ή στη Πορτογαλία οι εμπειρίες μεταφέρονται σε wellness format με κόστος 3.000 έως 10.000 ευρώ το άτομο, συνήθως για 3–4 ημέρες, με υπηρεσίες ψυχολογικής υποστήριξης και ενεργειακής προετοιμασίας! Τα ιδιωτικά ή exclusive retreats μόνο για στελέχη ή επενδυτές κοστίζουν έως και 50.000 δολάρια ανά συμμετοχή, με λίστα αναμονής και απόλυτη μυστικότητα. Περιλαμβάνουν ιατρική ομάδα, σεφ, προσωπικό coach, αεροπορική μεταφορά με jet και 24ωρη ασφάλεια. Η διαφορά τιμής είναι η επιβεβαίωση του φαινομένου πως το ρίσκο μετατρέπεται σε προνόμιο! Ο Όσβαλντ Σπέγκλερ ο Γερμανός ιστορικός, φιλόσοφος και πολιτισμολόγος, γνωστός κυρίως για το μνημειώδες έργο του Η Παρακμή της Δύσης, που στάθηκε απέναντι στο Χίτλερ και τη ναζιστική του θηριωδεία, πίστευε πως ο δυτικός πολιτισμός είχε ήδη μπει στο στάδιο της παρακμής του, με τον τεχνοκρατισμό, τη μαζική κουλτούρα και την αναζήτηση έντονων συγκινήσεων να κυριαρχούν. Και ήταν το 1918 που έγραψε, σε μια φρασούλα ό,τι περίγραψε μας με καμιά χιλιάδες λέξεις, πως, δηλαδή…
…«ο άνθρωπος της παρακμής δεν αναζητά, πλέον, το ωραίο ή το αληθές, αλλά το συγκλονιστικό».
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
