Το πόσο παραγωγικοί είμαστε είναι μέτρο επαγγελματικής επιτυχίας, ατομικής φιλοδοξίας και εργασιακής εξέλιξης. Τόσο, που τα τελευταία χρόνια αναδύει το σκοτεινό πρόσωπο της στη καθημερινότητα μας, γίνεται βασανιστική εμμονή και αποκτά όνομα: τοξική παραγωγικότητα. Ο όρος τοξική παραγωγικότητα ή toxic productivity ορίζει την εμμονή με τη συνεχή εργασία, που η αίσθηση της αξίας μας ανθρώπου εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το πόσο όγκο δουλειάς βγάζουμε. Δεν αρκεί να εργαζόμαστε κανείς, αλλά πρέπει να δουλεύουμε διαρκώς, χωρίς διαλείμματα, χωρίς ξεκούραση, χωρίς την παραμικρή χαλάρωση. Κάθε λεπτό που δεν αξιοποιείται εργασιακά, θεωρείται χαμένος χρόνος. Η εμμονή και η ενοχή γίνεται παθολογικό μοτίβο που οδηγεί στην εξουθένωση, στο άγχος και, εννοείται στη μείωση της ποιότητας ζωής. Ως ψυχολογική κατάσταση αλλά και κοινωνικό φαινόμενο, η τοξική παραγωγικότητα, δεν είναι κάτι μεμονωμένο και μικρής σημασίας, αλλά γενικευμένη πραγματικότητα των δυτικών κοινωνιών, που αναπαράγει αγχωμένους, ανήσυχους, δυστυχείς ανθρώπους. Ο κοινωνικός ψυχολόγος συγγραφέας και καθηγητής στο Loyola University

Για να έχετε πρόσβαση στο περιεχόμενο αυτής της σελίδας πρέπει να είστε μέλος.
Συνδεθείτε παρακάτω
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.