Η παραγωγή ρούχων έχει τραγικά υπερδιπλασιαστεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες, με περίπου εκατό δισεκατομμύρια ενδύματα να καταναλώνονται κάθε χρόνο. Το 92% δεν ανακυκλώνεται ποτέ. Καταλήγει στις χωματερές ή στα αποτεφρωτήρια, απελευθερώνοντας μικροΐνες, διοξείδιο του άνθρακα και χιλιάδες λίτρα τοξικών χημικών. Και όλα αυτά για να αισθανθούμε στιγμιαία ευχαρίστηση από ένα τζιν, να γαντζωθούμε αγχολυτικά από ένα μπλουζάκι και να νιώσουμε την ψευδαίσθηση της ανανέωσης από σκούφιες και μπερέδες. Στο κόσμο έξω από τη ντουλάπα και τον καθρέφτη μας, η βιομηχανία της μόδας ευθύνεται για το 10% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Παράγει περισσότερες εκπομπές από τις διεθνείς πτήσεις και τη ναυτιλία μαζί. Και η «βιώσιμη» εικόνα που πλασάρεται από τις εταιρείες είναι, σε πολλές περιπτώσεις, ένα επιμελώς κατασκευασμένο προσωπείο, που μοιάζει να κοροϊδεύει, άπληστα, την ουσιαστική ανάγκη για λύσεις. Η βιωσιμότητα στη fast fashion δεν είναι αποτέλεσμα ουσιαστικής αλλαγής, αλλά μια εικόνα, σχεδιασμένη για να πουλάει. Η βιομηχανία των
Για να έχετε πρόσβαση στο περιεχόμενο αυτής της σελίδας πρέπει να είστε μέλος.
Συνδεθείτε παρακάτω
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.