Χαρτογράφηση επιλογών: Επανεξετάζοντας την καινοτομία
Ως κινητήριος μοχλός της καινοτομίας, ο καταιγισμός ιδεών κυριαρχεί εδώ και καιρό στις αίθουσες συνεδριάσεων και στους χώρους διαλείμματος των οργανισμών σε όλο τον κόσμο. Ωστόσο, το πατροπαράδοτο καθεστώς του ως η μέθοδος επιλογής για τη δημιουργία ιδεών, επαναξιολογείται σοβαρά. Οι επικριτές του brainstorming αναδεικνύουν εγγενείς αδυναμίες στη διαδικασία του καταιγισμού ιδεών, υποδηλώνοντας ότι ίσως τελικά να μην είναι η καλύτερη προσέγγιση για την προώθηση της πραγματικής καινοτομίας.
Στην κούρσα για την ανατρεπτικότητα και τη διατήρηση της συνάφειας, η παραγωγή φρέσκων και πρωτότυπων ιδεών είναι ζωτικής σημασίας. Παρά τη δημοτικότητά του και τη δέσμευση που προωθεί, ο καταιγισμός ιδεών δέχεται όλο και περισσότερες επικρίσεις ότι ενθαρρύνει την προκατάληψη λόγω του δομικού του σχεδιασμού. Ο ενθουσιασμός και η δυναμική της ομάδας που συχνά συνδέεται με τα brainstorming meetings μπορεί εύκολα να επισκιάσει την αντικειμενική ανάλυση, οδηγώντας στην επικράτηση της ομαδικής σκέψης.
Διαβάστε ακόμα: Είμαστε, τελικά, έτοιμοι για την τεχνητή νοημοσύνη;
Χαρτογράφηση επιλογών: Μια νέα προσέγγιση
Μια πιο καινοτόμος εναλλακτική λύση αρχίζει να κερδίζει έδαφος. Πρόκειται για μια δομημένη διαδικασία έξι βημάτων, γνωστή ως “χαρτογράφηση επιλογών”. Αυτή η νέα μέθοδος εξισορροπεί τη δημιουργική σκέψη με την προσεκτική ανάλυση των προβλημάτων και των πιθανών λύσεων, μια ισορροπία που συχνά στερείται ο παραδοσιακός καταιγισμός ιδεών.
Βήμα 1: Επιλογή του προβλήματος
Το πρώτο βήμα περιλαμβάνει τον προσδιορισμό του προβλήματος που πρέπει να επιλυθεί. Αυτό θα μπορούσε να κυμαίνεται από τον εντοπισμό ανατρεπτικών τεχνολογιών έως την κατασκευή μιας σειράς προϊόντων πιο φιλικών προς το περιβάλλον. Σύμφωνα με τον Αϊνστάιν, η πλειονότητα του χρόνου επίλυσης προβλημάτων πρέπει να αφιερώνεται στην κατανόηση του προβλήματος και όχι στην εξεύρεση λύσεων. Έτσι, το πρόβλημα θα πρέπει να ορίζεται προσεκτικά και να αναδιατυπώνεται από πολλαπλές οπτικές γωνίες.
Βήμα 2: Ανάλυση του προβλήματος
Το επόμενο βήμα στη διαδικασία χαρτογράφησης επιλογών είναι η ανάλυση του κύριου προβλήματος σε μικρότερα, πιο διαχειρίσιμα υπο-προβλήματα. Αυτό επιτρέπει μια πιο ακριβή εστίαση και βοηθά στην παράκαμψη των γνωστικών περιορισμών. Κάθε υπο-πρόβλημα είναι ένα κομμάτι του μεγαλύτερου παζλ και η επίλυσή τους θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το μεγαλύτερο μέρος του γενικότερου προβλήματος.
Βήμα 3: Σύγκριση επιθυμιών
Σε αυτό το βήμα, η ομάδα καλείται να εστιάσει στο πώς θέλει να αισθάνεται μόλις λυθεί το πρόβλημα. Σε αντίθεση με τον τυπικό καθορισμό στόχων, ο οποίος συχνά βασίζεται σε αντικειμενικές μετρήσεις, αυτό το βήμα αναγνωρίζει την έμφυτη υποκειμενικότητά μας και ενθαρρύνει την εξέταση των επιθυμητών συναισθηματικών αποτελεσμάτων.
Βήμα 4: Αναζήτηση μέσα και έξω από το πλαίσιο
Αυτό το βήμα περιλαμβάνει μια συστηματική προσέγγιση για τη συλλογή πληροφοριών. Είναι σημαντικό να εξετάζεται το πώς έχουν αντιμετωπιστεί παρόμοια προβλήματα, όχι μόνο στον εκάστοτε κλάδο, αλλά και σε άλλους τομείς. Με τον τρόπο αυτό, οι ομάδες θα αποκτήσουν μια ευρύτερη προοπτική, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε πιο δημιουργικές και καινοτόμες λύσεις.
Βήμα 5: Δημιουργία χάρτη επιλογών
Το στάδιο αυτό περιλαμβάνει την πραγματική δημιουργία του χάρτη επιλογών. Περιλαμβάνει το συνδυασμό διαφορετικών πιθανών λύσεων για κάθε υπο-πρόβλημα, ενθαρρύνοντας ποικίλα και μοναδικά πιθανά αποτελέσματα. Αυτή η διαδικασία ενθαρρύνει ατομικούς και μοναδικούς συνδυασμούς, οδηγώντας σε πληθώρα δυνατοτήτων.
Βήμα 6: Δοκιμάζοντας με “ένα τρίτο μάτι”
Το τελευταίο βήμα περιλαμβάνει την αναζήτηση ανατροφοδότησης, κάτι σαν “δοκιμή του τρίτου ματιού”. Αυτό περιλαμβάνει την εξήγηση της ιδέας σας σε κάποιον άλλον, ο οποίος στη συνέχεια καλείται να την εξηγήσει. Αυτό παρέχει μια νέα οπτική γωνία και βοηθά στον εντοπισμό τυχόν προκαταλήψεων ή τυφλών σημείων που μπορεί να έχουν διαφύγει στα προηγούμενα στάδια.
Διαβάστε ακόμα: Το μέλλον των brands βρίσκεται στις ψηφιακές πλατφόρμες
Πώς εφαρμόζεται η χαρτογράφηση επιλογών
Για να ενσωματώσουν αποτελεσματικά τη χαρτογράφηση επιλογών στις υφιστάμενες διαδικασίες λήψης αποφάσεων και επίλυσης προβλημάτων, οι οργανισμοί χρειάζεται να καλλιεργήσουν μια κουλτούρα ανοικτού πνεύματος και ετοιμότητας για την υιοθέτηση νέων μεθοδολογιών. Θα ξεκινήσουν με τη διεξαγωγή εκπαιδευτικών συνεδριών για την εξοικείωση των ομάδων τους με τη διαδικασία χαρτογράφησης επιλογών. Κάθε βήμα της διαδικασίας πρέπει να ενσωματωθεί στις συνεδρίες ιδεοληψίας, επιτρέποντας την απρόσκοπτη μετάβαση από τον καταιγισμό ιδεών στη χαρτογράφηση επιλογών.
Με την υιοθέτηση αυτής μίας δομημένης και ισορροπημένης προσέγγισης, οι οργανισμοί μπορούν να ενισχύσουν την καινοτομία, να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις και να βελτιώσουν σημαντικά την ποιότητα των παραγόμενων ιδεών.
Με πληροφορίες από Fast Company
Photo: Unsplash
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
