05 Ιούν 2025
READING

Μέσα στην οθόνη ή έξω στη ζωή; Μια νέα υπενθύμιση για το σώμα, το νου και την επαφή με τον κόσμο

4 MIN READ

Μέσα στην οθόνη ή έξω στη ζωή; Μια νέα υπενθύμιση για το σώμα, το νου και την επαφή με τον κόσμο

Μέσα στην οθόνη ή έξω στη ζωή; Μια νέα υπενθύμιση για το σώμα, το νου και την επαφή με τον κόσμο

Ζούμε στην εποχή της διαρκούς σύνδεσης ή, ίσως, της διαρκούς απορρόφησης. Σε σπίτια, γραφεία, σχολεία και μέσα μεταφοράς, οι οθόνες είναι η σταθερά. Η εργασία γίνεται μέσω υπολογιστή, η ψυχαγωγία μεταφέρεται στο κινητό, η επικοινωνία εξαρτάται από ειδοποιήσεις και τα παιδιά πλέον διασκεδάζουν ψηφιακά πολύ περισσότερο από όσο τρέχουν σε αλάνες. Αυτή η νέα πραγματικότητα δεν είναι προσωρινή. Έχει παγιωθεί  και τα δεδομένα επιβεβαιώνουν την έκταση της αλλαγής.

Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, ο μέσος ενήλικας παγκοσμίως περνά περισσότερες από 6 ώρες και 40 λεπτά την ημέρα μπροστά σε μια οθόνη. Σε χώρες όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Νότια Αφρική, ο ημερήσιος χρόνος ξεπερνά τις 7 και 9 ώρες αντίστοιχα, περιλαμβάνοντας χρόνο μπροστά σε υπολογιστές, τηλέφωνα, τάμπλετ και τηλεοράσεις. Η Generation Z, η νεότερη και πιο ψηφιακά εξοικειωμένη γενιά, φτάνει σε ημερήσιους χρόνους που αγγίζουν τις 9 ώρες, με μεγάλο μέρος αυτού του χρόνου να αφιερώνεται σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης και gaming.

Τα παιδιά, σε αυτό το πλαίσιο, ακολουθούν με μεγάλη ταχύτητα. Οι ηλικίες 8 έως 12 ετών περνούν κατά μέσο όρο 5 ώρες και 33 λεπτά καθημερινά μπροστά από οθόνες για ψυχαγωγία, ενώ οι έφηβοι 13 έως 18 ετών ξεπερνούν τις 8,5 ώρες. Πίσω από αυτούς τους αριθμούς κρύβεται κάτι πιο βαθύ, μια υποχώρηση του «έξω» από την καθημερινή εμπειρία. Η φυσική δραστηριότητα μειώνεται, η αλληλεπίδραση με τον φυσικό κόσμο συρρικνώνεται και η επαφή με την απλότητα του ελεύθερου παιχνιδιού εξασθενεί.

Οι συνέπειες είναι πλέον αδιαμφισβήτητες. Για τα παιδιά, η καθιστική ζωή και η έλλειψη κίνησης συνδέονται με παχυσαρκία, κακή φυσική κατάσταση, μειωμένες κοινωνικές δεξιότητες και υψηλότερα επίπεδα άγχους. Για τους ενήλικες, η πολύωρη καθιστική στάση μπροστά σε οθόνες σχετίζεται με καρδιοαγγειακά προβλήματα, διαταραχές ύπνου, πόνους στον αυχένα και στη μέση, αλλά και αυξημένη κόπωση. Επιπλέον, οι συνεχείς ειδοποιήσεις, ο κατακερματισμένος χρόνος και η υπερπληροφόρηση επηρεάζουν τη συγκέντρωση και τη διάθεση, οδηγώντας πολλούς σε μια ψυχολογική κατάσταση συνεχούς «ενεργοποίησης», χωρίς ουσιαστική ξεκούραση.

Μέσα σε αυτή την πυκνή και παγκόσμια συνθήκη, η καμπάνια του ΖΑΓΟΡΙ Φυσικό Μεταλλικό Νερό έρχεται σαν μια “γλυκιά” υπενθύμιση. Με το μήνυμα «Κάνε το Παιχνίδι σου Έξω», προτείνει κάτι που είναι απλό, αλλά τόσο παραγνωρισμένο, δηλαδή την επιστροφή στην κίνηση, στη φύση, στην αυθόρμητη χαρά του να ζεις εκτός τετραγώνων και pixel.

Στο κέντρο της καμπάνιας βρίσκεται ο Μίλτος Τεντόγλου, ένα πρόσωπο που δεν χρειάζεται πολλά για να εμπνεύσει. Ο κορυφαίος Έλληνας αθλητής, με την αυθεντική του ενέργεια και την αφοσίωσή του στον αθλητισμό, ενσαρκώνει το ακριβώς αντίθετο από τον συνηθισμένο, παθητικό καταναλωτή ψηφιακού περιεχομένου. Είναι ο άνθρωπος που κινείται, που παίζει, που ζει έξω, εκεί όπου το σώμα δουλεύει, το μυαλό καθαρίζει και η ζωή αποκτά ρυθμό.

Η επιλογή του ΖΑΓΟΡΙ να τοποθετήσει τον Μίλτο στο κέντρο της νέας του καμπάνιας δεν είναι απλώς διαφημιστική. Είναι συμβολική. Το μήνυμα δεν απευθύνεται μόνο στα παιδιά, αλλά και στους ενήλικες. Σε όλους εμάς που έχουμε ξεχάσει πώς είναι να περπατάς χωρίς προορισμό, να ιδρώνεις χωρίς πρόγραμμα, να ανασαίνεις καθαρό αέρα χωρίς scroll στο χέρι. Το «παίξε έξω» δεν είναι προνόμιο της παιδικής ηλικίας. Είναι αναφαίρετο δικαίωμα και για πολλούς, αναγκαία υπενθύμιση.

Η καμπάνια ενισχύεται μουσικά με το τραγούδι «Δίψα» του Νίκου Πορτοκάλογλου, μια επιλογή που λειτουργεί συναισθηματικά. Δεν είναι απλώς soundtrack, είναι “μουσική” υπενθύμιση. Μας επιστρέφει σε εποχές που η δίψα για περιπέτεια ξεδιψούσε στις αλάνες, στα βουνά, στη φύση. Όχι σε pixels.

Το ΖΑΓΟΡΙ, στηρίζοντας έμπρακτα αυτή τη φιλοσοφία, δεν μιλά μόνο για ενυδάτωση του σώματος, αλλά και του νου. Δεν προσφέρει απλώς ένα ποιοτικό φυσικό μεταλλικό νερό, αλλά μια συμβολική ώθηση προς τα έξω. Εκεί όπου το φως, η κίνηση και η αυθεντική αλληλεπίδραση εξακολουθούν να είναι διαθέσιμα, αρκεί να κάνουμε το βήμα.

Και ίσως αυτό είναι το πιο σημαντικό: να ξαναθυμηθούμε το πρώτο βήμα. Γιατί έξω, κάθε βήμα είναι πράξη υγείας. Και κάθε παιχνίδι, μια μικρή επανάσταση απέναντι στην αδράνεια.

Συνδεθείτε παρακάτω
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.