Η συζήτηση γύρω από την τεχνητή νοημοσύνη στον χώρο εργασίας δεν περιορίζεται πια σε τεχνολογικούς κύκλους, αλλά αφορά άμεσα τον τρόπο που οργανώνεται και λειτουργεί το σύγχρονο επαγγελματικό περιβάλλον.
Μια πρόσφατη διεθνής μελέτη της International Workplace Group δείχνει ότι η γενιά Ζ αναδεικνύεται σε βασικό μοχλό της μετάβασης, καθώς είναι εκείνη που αγκαλιάζει ταχύτατα τα νέα εργαλεία και στη συνέχεια καθοδηγεί τους μεγαλύτερους συναδέλφους ώστε να τα αξιοποιήσουν με επιτυχία. Η αλλαγή αυτή δεν επηρεάζει μόνο τις μεθόδους συνεργασίας, αλλά και τη συνολική παραγωγικότητα, ιδίως σε υβριδικά μοντέλα όπου η τεχνολογία λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ ανθρώπων που εργάζονται σε διαφορετικούς χώρους.
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε περισσότερους από δύο χιλιάδες εργαζόμενους στις Ηνωμένες Πολιτείες και το Ηνωμένο Βασίλειο και τα ευρήματά της δείχνουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη έχει ήδη ενσωματωθεί την καθημερινή εργασία. Οκτώ στους δέκα συμμετέχοντες έχουν πειραματιστεί με εφαρμογές τεχνητής νοημοσύνης και σχεδόν οι τρεις στους τέσσερις δηλώνουν ότι η χρήση τους τους έχει εξοικονομήσει χρόνο που αντιστοιχεί σε σχεδόν μία ολόκληρη εργάσιμη ημέρα κάθε εβδομάδα. Η αξιοποίηση αυτού του χρόνου γίνεται σε δραστηριότητες που θεωρούνται υψηλότερης αξίας, όπως η στρατηγική σκέψη, η δημιουργική εργασία, η ανάπτυξη δεξιοτήτων και η ενίσχυση της συνεργασίας με φυσική παρουσία.
Το μεγαλύτερο μέρος των εργαζομένων αναγνωρίζει ότι η τεχνητή νοημοσύνη βελτιώνει την αποτελεσματικότητά τους και συμβάλλει στην επαγγελματική τους εξέλιξη. Η εικόνα είναι ακόμη πιο θετική μεταξύ των νεότερων ηλικιών που βλέπουν σε αυτήν μια ευκαιρία να προχωρήσουν πιο γρήγορα στην καριέρα τους. Η γενιά Ζ δεν χρησιμοποιεί την τεχνολογία μόνο για να αυξήσει τη δική της αποδοτικότητα, αλλά και για να βοηθήσει τις παλαιότερες γενιές συναδέλφων να ακολουθήσουν την ίδια πορεία. Σχεδόν έξι στους δέκα δηλώνουν ότι στηρίζουν ενεργά τους μεγαλύτερους ώστε να ενταχθούν πιο ομαλά στη νέα πραγματικότητα.
Η διαγενεακή συνεργασία φαίνεται πως είναι το στοιχείο που ξεκλειδώνει τα περισσότερα οφέλη. Στελέχη ανώτερων βαθμίδων παραδέχονται ότι χάρη στη στήριξη των νεότερων συναδέλφων μπορούν να αφιερώνουν τον χρόνο τους σε πιο ουσιαστικές εργασίες και αναγνωρίζουν ότι οι καινοτομίες που εισήχθησαν από τις νεότερες γενιές έχουν δημιουργήσει νέες επιχειρηματικές δυνατότητες. Η παραγωγικότητα των τμημάτων αυξήθηκε αισθητά και η κουλτούρα της συνεργασίας ενισχύθηκε μέσα από αυτή τη διαδικασία ανταλλαγής γνώσης και εμπειρίας.
Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η αλλαγή στο είδος των εργασιών που αναλαμβάνει πλέον η τεχνητή νοημοσύνη. Χρονοβόρες διαδικασίες, όπως η σύνταξη ηλεκτρονικών μηνυμάτων, η καταγραφή και σύνοψη σημειώσεων, η οργάνωση αρχείων, η καταχώριση δεδομένων και η συμπλήρωση φορμών αυτοματοποιούνται, επιτρέποντας στους εργαζόμενους να επικεντρώνονται σε καθήκοντα που απαιτούν δημιουργικότητα, επαγγελματική κρίση και ανθρώπινη αλληλεπίδραση. Το αποτέλεσμα είναι καλύτερη διαχείριση του χρόνου και περισσότερη ενέργεια για δραστηριότητες που έχουν άμεσο αντίκτυπο στην επαγγελματική πρόοδο, αλλά και στη συνολική ικανοποίηση από την εργασία.
Στο πλαίσιο της υβριδικής εργασίας η συμβολή της τεχνητής νοημοσύνης είναι ακόμη πιο καθοριστική. Εργαζόμενοι που κινούνται μεταξύ γραφείου και απομακρυσμένων χώρων αναφέρουν ότι η τεχνολογία διευκολύνει την προετοιμασία των συναντήσεων, βελτιώνει την πρόσβαση σε κοινές πληροφορίες και εξασφαλίζει πιο αποτελεσματική ανατροφοδότηση. Σχεδόν επτά στους δέκα υποστηρίζουν ότι η ομαδική συνεργασία έχει γίνει πιο ομαλή, παρά τις αποστάσεις, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι τα υβριδικά μοντέλα μπορούν να λειτουργήσουν μόνο όταν στηρίζονται σε τέτοια εργαλεία.
Δεν λείπουν, βέβαια, και οι ανησυχίες. Ένα σημαντικό ποσοστό εργαζομένων φοβάται ότι η έλλειψη εξοικείωσης με την τεχνητή νοημοσύνη θα μπορούσε να αποτελέσει εμπόδιο στην επαγγελματική του εξέλιξη. Περίπου έξι στους δέκα πιστεύουν ότι όσοι δεν ενσωματώσουν έγκαιρα τα νέα εργαλεία, θα μείνουν πίσω. Παρά τις ανησυχίες, η επικρατούσα τάση είναι θετική, καθώς πάνω από τους μισούς εργαζόμενους δηλώνουν ότι μοιράζονται συστηματικά τις γνώσεις τους με τους συναδέλφους τους, δημιουργώντας ένα κλίμα συλλογικής μάθησης και περιορίζοντας το χάσμα ανάμεσα στις γενιές.
Η μελέτη αναδεικνύει ότι η τεχνητή νοημοσύνη δεν αποτελεί μια ακόμη τεχνολογική καινοτομία, αλλά είναι ένας παράγοντας που επηρεάζει βαθιά τη δομή και τη δυναμική των εργασιακών σχέσεων. Ενισχύει την παραγωγικότητα, δίνει ώθηση σε νέες επαγγελματικές δυνατότητες, καλλιεργεί μια κουλτούρα συνεργασίας και επιτρέπει στις επιχειρήσεις να αξιοποιούν καλύτερα το ανθρώπινο κεφάλαιό τους.
Το γεγονός ότι οι νεότερες γενιές λειτουργούν ως φορείς μετάδοσης γνώσης και επιταχυντές αυτής της μετάβασης, υπογραμμίζει την ανάγκη για περιβάλλοντα εργασίας που ενθαρρύνουν τη διαρκή μάθηση και την ανταλλαγή εμπειριών.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
