Οι συζητήσεις γύρω από τη Γενιά Z τα τελευταία χρόνια συχνά κινούνται σε ένα προβλέψιμο μοτίβο. Μιλάμε για μια γενιά που αλλάζει συχνά δουλειά, που δεν κάθεται πολύ σε μία θέση, που εμφανίζεται ανυπόμονη και απρόθυμη να δεσμευτεί. Η εικόνα αυτή έχει ενισχυθεί από μαρτυρίες εργοδοτών και από την ταχύτητα με την οποία οι νεότεροι εργαζόμενοι μεταβαίνουν από τον έναν ρόλο στον άλλο. Ωστόσο, νέα διεθνή δεδομένα δείχνουν μια ουσιαστικά διαφορετική πραγματικότητα. Η Γενιά Z δεν είναι απλώς κινητική ή απερίσκεπτη, αλλά βαθιά φιλόδοξη και εξαιρετικά προσανατολισμένη στην εξέλιξη, σε μια περίοδο όπου οι κλασικές διαδρομές καριέρας παρουσιάζουν κενά και ο επαγγελματικός ορίζοντας μοιάζει πιο ασαφής από ποτέ.
Η πρόσφατη έρευνα της Randstad για τη Γενιά Z βασίστηκε σε απαντήσεις περισσότερων από 11.000 εργαζομένων διεθνώς και στην ανάλυση πάνω από 126 εκατομμυρίων αγγελιών εργασίας. Τα ευρήματα εμφανίζουν μια γενιά που ξεκινά την επαγγελματική της πορεία μέσα σε ένα περιβάλλον γεμάτο ανατροπές. Η οικονομική αβεβαιότητα, η ταχεία είσοδος της τεχνολογίας και η εμφάνιση νέων επαγγελματικών μοντέλων καθιστούν τη μετάβαση από τη θεωρία στην πράξη πιο απαιτητική σε σχέση με προηγούμενες δεκαετίες. Η εικόνα μιας γενιάς που αλλάζει δουλειά γρήγορα δεν συνδέεται με έλλειψη αφοσίωσης, αλλά με την απουσία ξεκάθαρων ευκαιριών ανάπτυξης.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο για τη Γενιά Z, όπως αναφέρει το Forbes, είναι η σταδιακή εξαφάνιση των θέσεων εισόδου. Σε παγκόσμιο επίπεδο, οι αγγελίες εργασίας που ζητούν από 0 έως 2 χρόνια εμπειρίας έχουν μειωθεί κατά 29 ποσοστιαίες μονάδες από τον Ιανουάριο του 2024. Πρόκειται για τις θέσεις που παραδοσιακά επέτρεπαν σε έναν νέο εργαζόμενο να κάνει το πρώτο του βήμα. Σήμερα, όμως, το αρχικό αυτό σκαλοπάτι λείπει ή έχει περιοριστεί σημαντικά. Έτσι, οι νέοι εργαζόμενοι αναγκάζονται να δημιουργήσουν εναλλακτικές διαδρομές. Πολλοί επιλέγουν να συνδυάζουν περισσότερες από μία εργασίες, να ξεκινούν ανεξάρτητες δραστηριότητες ή να χρησιμοποιούν εργαλεία τεχνητής νοημοσύνης ώστε να μαθαίνουν δεξιότητες μόνοι τους και με γρήγορο ρυθμό.
Ο μέσος χρόνος παραμονής στη δουλειά κατά τα πρώτα πέντε χρόνια της καριέρας τους έχει διαμορφωθεί σε περίπου 1,1 έτος, αισθητά μικρότερος από αυτόν των προηγούμενων γενεών. Ο λόγος όμως είναι σαφής. Οι νέοι εργαζόμενοι δηλώνουν ότι δεν βλέπουν ορατή προοπτική εξέλιξης και ότι οι ρόλοι που καταλαμβάνουν δεν τους προσφέρουν την αίσθηση διαδρομής προς το επόμενο βήμα. Οι αμοιβές εξακολουθούν να αποτελούν καθοριστική παράμετρο, ειδικά σε μια περίοδο με αυξανόμενο κόστος ζωής, αλλά αμέσως μετά από αυτές έρχεται η έλλειψη επαγγελματικής προόδου. Σύμφωνα με την έρευνα, το 41% των εργαζομένων της Γενιάς Z δηλώνει ότι λαμβάνει πάντα υπόψη τους μακροπρόθεσμους στόχους του όταν εξετάζει μια αλλαγή δουλειάς, ποσοστό υψηλότερο από κάθε άλλη γενιά.
Το ενδιαφέρον είναι ότι, όταν η έρευνα ρώτησε τι θα τους έκανε να παραμείνουν σε μία θέση, σχετικά λίγοι ανέφεραν την εκπαίδευση ή τις ευκαιρίες μάθησης. Παράλληλα, όμως, το έλλειμμα εξέλιξης αποτελεί έναν από τους κορυφαίους λόγους αποχώρησης. Η αντίφαση αυτή δείχνει ότι μεγάλο μέρος της Γενιάς Z δεν έχει ακόμη συνδέσει συνειδητά την ανάπτυξη δεξιοτήτων με την εξέλιξη που επιδιώκει. Εδώ δημιουργείται ένα κρίσιμο πεδίο δράσης για τους εργοδότες. Δεν αρκεί να προσφέρουν εκπαιδευτικά προγράμματα, πρέπει να τα εντάξουν σε μια ξεκάθαρη αφήγηση που δείχνει ότι η εκμάθηση νέων δεξιοτήτων αποτελεί άμεση γέφυρα προς προαγωγές, ευθύνες και προοπτικές.
Η σχέση της Γενιάς Z με την τεχνητή νοημοσύνη είναι ένας ακόμη τομέας που δείχνει τη διαφορά της από τις προηγούμενες γενιές. Είναι η γενιά που χρησιμοποιεί περισσότερο εργαλεία ΤΝ για να μάθει δεξιότητες, να λύνει προβλήματα στη δουλειά και να ενισχύει την αναζήτηση εργασίας της. Το 58% δηλώνει αισιόδοξο για τον ρόλο της τεχνητής νοημοσύνης στην εργασία, κάτι που αποτυπώνει μια θετική προδιάθεση απέναντι στην τεχνολογική αλλαγή. Ωστόσο, οι ευκαιρίες δεν είναι ίσες για όλους. Οι εργαζόμενοι γραφείου και οι άνδρες εμφανίζονται να έχουν καλύτερη πρόσβαση σε εκπαίδευση σχετική με την ΤΝ σε σύγκριση με όσους εργάζονται σε επιχειρησιακούς ρόλους ή με τις γυναίκες. Αν η τεχνητή νοημοσύνη θέλει να αποτελέσει εργαλείο ευκαιριών για όλους, οι εργοδότες οφείλουν να εξασφαλίσουν ότι η πρόσβαση σε εργαλεία και κατάρτιση μοιράζεται δίκαια.
Σήμερα όπου η εργασία αλλάζει με ρυθμούς που δεν έχουμε ξαναδεί, η Γενιά Z δεν συνιστά απειλή, αλλά αφετηρία ανανέωσης. Υποχρεώνει τους οργανισμούς να επανεξετάσουν τον τρόπο με τον οποίο σχεδιάζονται οι πρώτες επαγγελματικές εμπειρίες, να αναθεωρήσουν πώς καλλιεργούνται δεξιότητες με πραγματική διάρκεια και να διαμορφώσουν εκ νέου το τι σημαίνει αφοσίωση μέσα σε ένα περιβάλλον που μεταβάλλεται διαρκώς. Σε μια αγορά εργασίας όπου το ταλέντο είναι περιορισμένο, η φιλοδοξία της νέας γενιάς δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η πρόκληση, αλλά και η ευκαιρία, βρίσκεται στο πώς αυτή η φιλοδοξία θα μετατραπεί σε σταθερή και μακροπρόθεσμη επαγγελματική διαδρομή που ενισχύει τόσο τους εργαζομένους όσο και τους οργανισμούς.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
