Καθώς η τεχνητή νοημοσύνη διεισδύει όλο και πιο βαθιά στον κόσμο της εργασίας, μετασχηματίζοντας ρόλους, διαδικασίες και απαιτήσεις, ανακύπτει ένα κρίσιμο ερώτημα: ποιες δεξιότητες εξακολουθούν να αποτελούν αποκλειστικά ανθρώπινο προνόμιο και παραμένουν ανεπηρέαστες από την αυτοματοποίηση;
Την απάντηση επιχειρεί να δώσει η νέα έρευνα της Experis, η οποία διεξήχθη ως επέκταση της παγκόσμιας Έρευνας για τις Προοπτικές Απασχόλησης της ManpowerGroup για το δεύτερο τρίμηνο του 2025. Μέσα από τις απαντήσεις 525 εργοδοτών στην Ελλάδα και σχεδόν 40.000 από ολόκληρο τον κόσμο, σκιαγραφείται ένα νέο τοπίο δεξιοτήτων: εκείνων που όχι μόνο διατηρούν την αξία τους, αλλά αναδεικνύονται σε βασικά συγκριτικά πλεονεκτήματα των εργαζομένων μέσα σε ένα περιβάλλον που εξελίσσεται ραγδαία υπό την επιρροή των ψηφιακών τεχνολογιών και της τεχνητής νοημοσύνης.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, η στρατηγική σκέψη αναδεικνύεται, για τους Έλληνες εργοδότες, ως η δεξιότητα που αντιστέκεται περισσότερο στην αυτοματοποίηση και θεωρείται η πιο δύσκολα αναπαραγόμενη από την τεχνητή νοημοσύνη, με το 33% να την τοποθετεί στην κορυφή της λίστας. Στη συνέχεια έρχονται η ικανότητα διαχείρισης ομάδας (31%), οι επικοινωνιακές δεξιότητες (30%) και η ηθική κρίση (30%). Ακολουθούν εξίσου κρίσιμες δεξιότητες, όπως η επίλυση προβλημάτων (28%), η εξυπηρέτηση πελατών (25%), η δημιουργικότητα και παραγωγή ιδεών (25%), η τεχνική εξειδίκευση (24%), οι ικανότητες πωλήσεων (22%), η εκπαίδευση και καθοδήγηση (21%) και η διαχείριση έργων (18%). Το μήνυμα είναι σαφές και τονίζει ότι δεξιότητες που προϋποθέτουν κρίση, διορατικότητα, ανθρώπινη αλληλεπίδραση και δημιουργική σκέψη συνεχίζουν να έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο.
Σε διεθνές επίπεδο, τα αποτελέσματα παρουσιάζουν ομοιότητες, αλλά και σημαντικές διαφοροποιήσεις. Πρώτη σε παγκόσμια κλίμακα κατατάσσεται η ηθική κρίση (33%), ακολουθούμενη από την εξυπηρέτηση πελατών (31%) και τη διαχείριση ομάδας (30%). Αυτή η διαφοροποίηση αντικατοπτρίζει την έμφαση που δίνεται σε ηθικά ζητήματα, ενσυναίσθηση και διαπροσωπικές σχέσεις, ιδίως σε περιβάλλοντα εργασίας που υιοθετούν πιο αυτοματοποιημένες διαδικασίες.
Οι παγκόσμιες αγορές εργασίας παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις και επενδύουν στην αναβάθμιση του ανθρώπινου κεφαλαίου. Σύμφωνα με πρόσφατες εκτιμήσεις του World Economic Forum, έως το 2027 σχεδόν το 44% των βασικών δεξιοτήτων των εργαζομένων θα έχει αλλάξει. Περισσότερες από τις μισές επιχειρήσεις παγκοσμίως αναμένουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη θα επιφέρει μεγάλες αλλαγές στην απασχόληση, γεγονός που καθιστά κρίσιμη την αναβάθμιση των δεξιοτήτων που δύσκολα αυτοματοποιούνται. Στο ίδιο πνεύμα, ο ΟΟΣΑ προειδοποιεί ότι οι αγορές εργασίας σε προηγμένες οικονομίες θα χρειαστεί να επενδύσουν συστηματικά στην επανεκπαίδευση εργαζομένων, δίνοντας έμφαση στις λεγόμενες soft skills.
Στην Ελλάδα, η ανάλυση ανά τομέα αποκαλύπτει ενδιαφέρουσες διαφοροποιήσεις. Στον κλάδο της Πληροφορικής, οι εργοδότες τοποθετούν την ηθική κρίση στην κορυφή (44%), υπογραμμίζοντας τη σημασία της ανθρώπινης επίγνωσης σε ένα επάγγελμα στενά συνδεδεμένο με την αυτοματοποίηση. Ακολουθούν η στρατηγική σκέψη (40%) και η διαχείριση ομάδας (36%). Σημαντικές θεωρούνται επίσης οι επικοινωνιακές δεξιότητες (32%) και η επίλυση προβλημάτων (20%).
Στον τομέα της Ενέργειας και των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας, κυριαρχεί η στρατηγική σκέψη (36%) ως δεξιότητα-κλειδί για την προσαρμογή σε περίπλοκα και μεταβαλλόμενα περιβάλλοντα. Στη συνέχεια, η διαχείριση ομάδας (32%) και η ηθική κρίση (29%) επιβεβαιώνουν την ανάγκη για ανθρώπινη ηγεσία και αξιακό προσανατολισμό. Ακολουθούν η επίλυση προβλημάτων (29%) και οι επικοινωνιακές δεξιότητες (25%).
Στον τομέα των Υπηρεσιών Επικοινωνίας, όπως ήταν αναμενόμενο, οι επικοινωνιακές δεξιότητες και η επίλυση προβλημάτων μοιράζονται την πρώτη θέση (48%). Στη συνέχεια έρχονται η στρατηγική σκέψη και η διαχείριση ομάδας (34%), ενώ η ηθική κρίση συγκεντρώνει χαμηλότερο ποσοστό (21%), ενδεχομένως λόγω της φύσης του κλάδου που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ταχύτητα και την ευελιξία.
Οι διαπιστώσεις αυτές καταλήγουν σε ένα ευρύτερο συμπέρασμα, ότι παρά την αλματώδη πρόοδο της τεχνητής νοημοσύνης, ο ανθρώπινος παράγοντας διατηρεί τη σημασία του και μάλιστα σε ρόλο κρίσιμο και δυσαναπλήρωτο. Δεξιότητες, όπως η ηγεσία, η κριτική σκέψη, η ενσυναίσθηση, η ηθική επίγνωση και η δημιουργικότητα δεν είναι μόνο δύσκολο να προγραμματιστούν σε έναν αλγόριθμο, αλλά κρίνονται θεμελιώδεις για τη λειτουργία κάθε οργανισμού που φιλοδοξεί να παραμείνει βιώσιμος, καινοτόμος και ανταγωνιστικός.
Παράλληλα, η ικανότητα των εργαζομένων να αναβαθμίζουν διαρκώς το τεχνολογικό τους προφίλ αποτελεί αναγκαία συνθήκη για να ευδοκιμήσουν σε ένα περιβάλλον όπου η AI δεν αντικαθιστά μόνο, αλλά συνεργάζεται. Το μέλλον της εργασίας δεν θα κριθεί από τη μάχη ανθρώπου και μηχανής, αλλά από το πόσο αποτελεσματικά θα συνδυαστούν τα δυνατά σημεία και των δύο.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
