Υπάρχει ένα δημοφιλές απόφθεγμα που αποδίδεται στη Leila Janah και λέει: “Το ταλέντο είναι εξίσου διανεμημένο, η ευκαιρία δεν είναι.”
Μπορούμε να έρθουμε σε αντίθεση με το “εξίσου διανεμημένο”, αλλά θα έλεγα ότι ούτε το ταλέντο ούτε η ευκαιρία είναι εξίσου “διαθέσιμα” σε όλους τους ανθρώπους. Και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιούμε μία ιδεαλιστική σκέψη για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί πραγματικά ο κόσμος, καθώς τόσο το ταλέντο όσο και η ευκαιρία υποβάλλονται σε τεράστιες ανισότητες σε κοινωνικά, πολιτιστικά και οικονομικά πλαίσια.
Όταν έξι από τους επτά δισεκατομμύρια κατοίκους του κόσμου ζουν με λιγότερα από 32 δολάρια την ημέρα, τόσο το ταλέντο όσο και οι ευκαιρίες μένουν πίσω μπροστά στη βασική επιβίωση. Ακόμη και μέσα σε αυτό το σχετικά ευτυχισμένο ένα δισεκατομμύριο εξακολουθούν να υπάρχουν τεράστιες ανισότητες στο κοινωνικό, πολιτιστικό και οικονομικό πλαίσιο που δίνει στα άτομα την άδεια να εφεύρουν και να καινοτομούν.
Το οποίο είναι αυτό ακριβώς που έφερε στο φως μια πρόσφατη μελέτη σε πάνω από ένα εκατομμύριο εφευρέτες. Η μελέτη όχι μόνο εγείρει ερωτήματα σχετικά με την απίστευτη παγκόσμια ανομοιογένεια στην πρόσβαση των ευκαιριών, αλλά δείχνει επίσης την πολύ λυπηρή κατάσταση των πραγμάτων όσον αφορά την αξιοποίηση της συλλογικής ιδιοφυΐας των ανθρώπινων πόρων ακόμη και στην αναπτυγμένη οικονομία των ΗΠΑ.
Οι χαμένοι Einsteins
Η μελέτη είναι μια συναρπαστική ματιά Big Data στις ζωές περισσότερων από ένα εκατομμύριο Αμερικανών εφευρετών, με τη χρήση μιας πρόσφατα διαθέσιμης βάσης δεδομένων που συνδέει τα αρχεία διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας με τα φορολογικά και σχολικά αρχεία.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, η μελέτη “Παρακολουθήστε αυτά τα άτομα από τη γέννηση και μετά, για να προσδιορίσετε τους βασικούς παράγοντες που καθορίζουν ποιος γίνεται εφευρέτης, όπως μετράται με την κατάθεση ενός διπλώματος ευρεσιτεχνίας”. Η έκθεση θα σας ανοίξει τα μάτια.
Ακολουθούν ορισμένα από τα ευρήματά της:
- Μόνο το 18% των εφευρετών είναι γυναίκες.
- Οι διαφορές στην ικανότητα, όπως μετράται από τις βαθμολογίες των εξετάσεων στην πρώιμη παιδική ηλικία, εξηγούν πολύ λίγες από αυτές τις ανισότητες.
- Τα παιδιά στην κορυφή της 3ης τάξης των μαθηματικών είναι πολύ πιο πιθανό να γίνουν εφευρέτες, αλλά μόνο αν προέρχονται από οικογένειες υψηλού εισοδήματος.
- Τα παιδιά με υψηλή βαθμολογία από οικογένειες χαμηλού εισοδήματος ή μειονοτήτων δεν είναι πιθανό να γίνουν εφευρέτες.
- Τα λευκά παιδιά έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να γίνουν εφευρέτες από τα μαύρα παιδιά·
Συνοψίζοντας, σύμφωνα με τους ερευνητές, για να γίνει εφευρέτης κάποιος στην Αμερική, βασίζεται στο να: υπερέχει στα μαθηματικά και στην επιστήμη, να είναι αρσενικός, λευκός και να έχει πλούσια οικογένεια. Η έρευνα δεν απεικονίζει αυτά ως λεπτές παραμέτρους που οδηγούν σε μέτριες διαφορές, αλλά μάλλον ως συντριπτικά αποτελέσματα σε αντίθεση με τις δημογραφικές διαφορές.
Οι συγγραφείς της έκθεσης δίνουν ένα όνομα σε αυτούς τους ξεχασμένους εφευρέτες, οι οποίοι δεν εμπίπτουν στις δημογραφικές αναφορές δημογραφικού περιεχομένου, τους αποκαλούν “τους χαμένους Einstein”.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτοί είναι “άνθρωποι που θα είχαν εφευρέσεις υψηλής επίπτωσης αν γίνονταν εφευρέτες [και δεν ήταν μέρος] των υποεκπροσωπούμενων ομάδων”.
Μπορούμε να προσπαθήσουμε να μετριάσουμε τις ανησυχίες μας σχετικά με αυτή την ανισότητα, αναφέροντας τους πολλούς τρόπους με τους οποίους προσπαθούμε να νομοθετούμε για την ισότητα στον εργασιακό χώρο ή πως μπορούμε να την προσδώσουμε στην κοινωνικοοικονομική ανισότητα που είναι μόνο μέρος του κόσμου στον οποίο ζούμε.
Αυτό δείχνει τις προσπάθειές μας να αυξήσουμε την ευαισθητοποίηση και να καλύψουμε το χάσμα, ακόμη και σε μια ιδιαίτερα ανεπτυγμένη οικονομία, που είναι θλιβερά ανεπαρκείς οι νόμοι. Για παράδειγμα, με τον σημερινό ρυθμό αύξησης των γυναικών εφευρετών, θα χρειαστούν 118 χρόνια για την επίτευξη της ισότητας των φύλων. Θέλουμε πραγματικά να δεχτούμε ότι υπάρχει μια εγγενής ανισότητα ταλέντου μεταξύ των φύλων;
Η απόλυτη παγκόσμια πρόκληση
Ο 27χρονος Daniel Gross δεν ήταν διατεθειμένος να δεχτεί την ανισότητα. Ο Gross είχε τη φιλοδοξία να αλλάξει τα δεδομένα δίνοντας ευκαιρία σε άτομα με υψηλό δυναμικό που είχαν τη νοημοσύνη και το ταλέντο, αλλά που δεν θα ήταν αρκετά τυχεροί λόγω κοινωνικού, πολιτιστικού και οικονομικού πλαισίου για να γίνουν εφευρέτες.
Ο Gross ίδρυσε πρόσφατα την Pioneer, ένα ταμείο που επενδύει σε άτομα υψηλού δυναμικού από όλο τον κόσμο. Τα πολλά εκατομμύρια δολάρια κεφαλαίου για την αρχή και τη λειτουργία της Pioneer προήλθαν από την online εταιρεία πληρωμών Stripe και τον συνιδρυτή της Netscape, Marc Andreessen.
Τόσο ο Andereessen όσο και ο συνιδρυτής της Stripe, Patrick Collison προέρχονταν από μικρές πόλεις (στο Wisconsin και την Ιρλανδία αντίστοιχα) και επιθυμούσαν να προωθήσουν την καινοτομία και την εφεύρεση σε περιοχές που διαφορετικά δεν θα μπορούσαν να είναι κόμβοι για εφεύρεση.
“Με πολλούς τρόπους αυτή είναι η τελική πρόκληση της δημιουργίας μιας παγκόσμιας οικονομίας και μιας παγκόσμιας κοινότητας καινοτομίας, ώστε να διανέμονται εξίσου τόσο το ταλέντο, όσο και οι ευκαιρίες”.
Το μοντέλο της Pioneer είναι αρκετά ευθείο. Διοργανώνει μηνιαίους διαγωνισμούς στους οποίους οι νικητές λαμβάνουν επιχορήγηση 5.000 δολαρίων και ταξιδεύουν στο Σαν Φρανσίσκο για μια εβδομάδα ή περισσότερες συναντήσεις με τους συμβούλους της Pioneer και άλλους νικητές.
Η πρόθεση είναι να δημιουργηθεί το είδος του κοινοτικού οικοσυστήματος, το οποίο η έρευνα δείχνει ότι είναι πιο ευνοϊκό για τους εφευρέτες και το οποίο διαφορετικά μπορεί απλώς να μην είναι διαθέσιμο σε αυτά τα άτομα.
”Προσπαθούμε να οικοδομήσουμε ένα είδος μηχανής αναζήτησης για την εύρεση ανθρώπων με μεγάλο ταλέντο, φιλοδοξία και δυνατότητες”
Ο Will Gross και η Pioneer θα αλλάξουν τα δημογραφικά στοιχεία της καινοτομίας; Δεν είναι μόνοι τους, τουλάχιστον όχι κατά κάποιο ουσιαστικό τρόπο. Ακόμα και ο Stripe Collison είπε: “Είναι ένα πείραμα, αλλά από αυτά που μπορείτε να φανταστείτε ότι θα βοηθήσουν την εξέλιξη, έτσι ώστε όλο και λιγότεροι άνθρωποι να χάνουν την ευκαιρία”.
Σκεφτείτε ότι σήμερα υπάρχουν περίπου 250 εκατομμύρια εργαζόμενοι που διαχειρίζονται πληροφορίες παγκοσμίως. Αυτό είναι λιγότερο από το 10% του συνόλου των εργαζομένων στον κόσμο των τριών δισεκατομμυρίων.
Ωστόσο, το 10% έχει ως αποτέλεσμα ένα υπερβολικό ποσοστό της συνολικής παγκόσμιας οικονομίας, με ορισμένες εκτιμήσεις να υποστηρίζουν πως το ποσοστό αυτό είναι πάνω από το 50% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Με βάση αυτό, θα μπορούσαμε εύκολα να διπλασιάσουμε τον ρυθμό αύξησης της παγκόσμιας οικονομικής παραγωγής αυξάνοντας τον αριθμό των εργαζομένων με γνώση μόνο με μονοψήφια ποσοστά.
Σαφώς μέρος αυτού του ποσοστού προέρχεται από επενδύσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά οι πιο μορφωμένοι εργαζόμενοι δεν μεταφράζονται σε μεγαλύτερη καινοτομία χωρίς την ικανότητα να συμβαδίσει ταλέντο με ευκαιρία, το οποίο είναι ακριβώς η φιλοδοξία διάφορων προσπαθειών όπως είναι η Pioneer.
Από πολλές απόψεις, αυτή είναι η τελική πρόκληση της δημιουργίας μιας παγκόσμιας οικονομίας και μιας παγκόσμιας κοινότητας καινοτομίας, για να διανέμονται εξίσου τόσο τα ταλέντα όσο και οι ευκαιρίες.
Είναι ιδεαλιστική η σκέψη; Απολύτως! Αλλά ποιο άλλο καλό μπορεί να κάνει όλη αυτή η τεχνολογία μας, αν όχι να μας επιτρέψει να κάνουμε πραγματικότητα τα ιδανικά μας;!
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
