Η αλλαγή της καταναλωτικής συμπεριφοράς οδηγεί σε θεμελιώδεις αλλαγές σε ολόκληρη τη βιομηχανία τροφίμων. Ως αποτέλεσμα, το παραδοσιακό μοντέλο βιώσιμης παραγωγής δίνει πλέον τη θέση του σε εκείνο του συνδεδεμένου οικοσυστήματος. Αλλάζοντας τις ισορροπίες και εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το ρόλο που θα διαδραματίσουν πλέον όλοι οι “κρίκοι” της εφοδιαστικής αλυσίδας τροφίμων.
Tα τελευταία χρόνια η Ευρωπαϊκή Ένωση, οι Η.Π.Α. και ο Ο.Η.Ε. προωθούν την στρατηγική “Farm-to-Fork”, η οποία στοχεύει να επιταχύνει τη μετάβαση σε ένα βιώσιμο σύστημα τροφίμων που θα πρέπει να έχει ουδέτερο ή θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, να συμβάλλει στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στην προστασία της βιοποικιλότητας. Το μοντέλο αυτό έδινε κατά κύριο λόγο έμφαση στο σύστημα που αφορούσε την παραγωγή των πρώτων υλών – σταδιακά όμως απαιτείται μεγαλύτερη σύνδεση όλων των παραγόντων της εφοδιαστικής αλυσίδας προκειμένου να καλυφθούν οι νέες απαιτήσεις των καταναλωτών.
Η πανδημία του κορονοϊού άλλαξε ριζικά τον τρόπο που οι καταναλωτές αντιλαμβάνονται την υγεία και την διατροφή τους. Γι’ αυτό αναζητούν περισσότερες πληροφορίες για τα προϊόντα που καταναλώνουν, οι οποίες να αφορούν τόσο συστατικά τους όσο και για τον τρόπο παραγωγής και μεταφοράς τους. Μάλιστα, σύμφωνα με έρευνα της ΕΥ για την αμερικανική αγορά, το επόμενο τετράμηνο το 35% των νοικοκυριών αναμένεται να ξοδέψει περισσότερα σε φρέσκα τρόφιμα, ενώ το 27% δηλώνει πρόθυμο να παρακολουθεί την θρεπτική αξία των προϊόντων που καταναλώνουν. Εν τω μεταξύ, το 43% συμφωνεί ότι θα πλήρωνε περισσότερα για προϊόντα που παράγονται με βιώσιμο τρόπο, την ίδια στιγμή που το 41% παραδέχεται ότι επηρεάζεται από τις “πράσινες” πληροφορίες στις ετικέτες των καταναλωτικών αγαθών.
Διαβάστε ακόμα: H PepsiCo πιστεύει ότι οι καμπάνιες βιωσιμότητας δε χρειάζεται να είναι τέλειες
Προφανώς και η ζήτηση των καταναλωτών επηρεάζει και την προσφορά τον προϊόντων. Στο πλαίσιο αυτό, οι εποχές που οι παραγωγοί δρούσαν μόνο με γνώμονα την τιμή των προϊόντων τους, φαίνεται πως έχουν τελειώσει ανεπιστρεπτί. Σήμερα, καλούνται να λάβουν υπόψη την νέα καταναλωτική συμπεριφορά, τις τεχνολογικές εξελίξεις, τις διεθνείς συγκυρίες και την παγκόσμια στροφή προς τη βιωσιμότητα. Έτσι, πολλοί αγρότες και κτηνοτρόφοι επανεξετάζουν το τρόπο που λειτουργούν και τους στόχους που πρέπει να θέσουν.
Η πιο αποτελεσματική διαδρομή που προκρίνεται είναι αυτή ενός πιο συνδεδεμένου και συντονισμένου συστήματος, στο οποίο έχουν τη δυνατότητα να ελέγχουν καλύτερα τις δραστηριότητές τους χρησιμοποιώντας νέα εργαλεία και τεχνολογικές δυνατότητες. Έτσι, επιδιώκουν και εξασφαλίζουν μεγαλύτερη κερδοφορία και αποτελεσματικότητα, απευθυνόμενοι κατευθείαν στους καταναλωτές και ενημερώνοντάς τους εγκαίρως και υπεύθυνα για όσα θέλουν να μάθουν σχετικά με την τροφή τους. Φυσικά, η εξέλιξη αυτή επηρεάζει όλους τους “κρίκους” της εφοδιαστικής αλυσίδας των τροφίμων, οι οποίοι με την σειρά τους καλούνται να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Ποια είναι αυτά;
Κλιματική αλλαγή
Η κλιματική αλλαγή είναι ένα ζήτημα που απασχολεί τόσο τις επιχειρήσεις όσο και τους ίδιους τους παραγωγούς. Για τους παραγωγούς αποτελεί ακόμα ένα κρίσιμο και απτό ζήτημα, η αντιμετώπιση του οποίου μπορεί να επιφέρει βελτίωση στις καλλιέργειές τους και περαιτέρω κερδοφορία. Οι επιχειρήσεις μπορούν να δημιουργήσουν μια σύνδεση με τους παραγωγούς για να βοηθήσουν στη διασφάλιση ενός οικοσυστήματος που είναι οικονομικά επωφελές για τους παραγωγούς, αλλά και βοηθά να διασφαλιστεί ότι οι εταιρείες τροφίμων θα αποκτήσουν τα προϊόντα που χρειάζονται.
Ψηφιοποίηση
Πέρα από τις δυνατότητες που υπάρχουν ήδη στην αγορά, η μελλοντική εικόνα των καλλιεργειών περιλαμβάνει δυνατότητες για την εφαρμογή ψηφιακών μέσων που επιτρέπουν στους παραγωγούς να χειρίζονται τα έσοδα τους σε πραγματικό χρόνο και να μπορούν να καταστρώνουν σχέδια. Το κυριότερο είναι ότι οι αγρότες πρέπει να δουν την απόσβεση για οποιαδήποτε επένδυση καλούνται να κάνουν, και μάλιστα στην πράξη.
Διαβάστε επίσης: H Diageo λανσάρει πρόγραμμα αναγεννητικής γεωργίας για την παραγωγή της Guinness
Εναλλακτικές πηγές εισοδήματος
Η μελλοντική στρατηγική για τους παραγωγούς των πρώτων υλών και τις επιχειρήσεις τροφίμων θα αφορά τη διατήρηση ενός πλούσιου χαρτοφυλακίου που πιθανότατα θα υπερβαίνει τα τρόφιμα και τα ζωικά προϊόντα και θα βασίζεται σε καινοτόμες προσεγγίσεις marketing, όπως μεθόδους μείωσης του ανθρακικού αποτυπώματος και της σπατάλης νερού, ενώ το ηλεκτρονικό εμπόριο θα αναδεικνύεται σε μια σημαντική οδό για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους.
Οι συνέπειες της εύρεσης εναλλακτικών πηγών εισοδήματος από τους παραγωγούς θα μπορούσαν να επηρεάσουν όλη την εφοδιαστική αλυσίδα. Οι εταιρείες θα πρέπει να ξανασκεφτούν τον τρόπο με τον οποίο δραστηριοποιούνται – συμπεριλαμβανομένης της εύρεσης νέων τρόπων για να καταστήσουν πιο ελκυστικό οικονομικά για τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους να πωλούν τα προϊόντα τους στις ίδιες και όχι απευθείας στον καταναλωτή. Η κριτική εξέταση όλων των μελλοντικών σεναρίων χρειάζεται να αποτελεί βασικό μέρος της μελλοντικής ανάπτυξης στρατηγικής για όλες τις επιχειρήσεις και η υιοθέτηση ενός πιο συνδεδεμένου οικοσυστήματος μπορεί να βοηθήσει αυτές τις εταιρείες να είναι πιο ανθεκτικές στις επερχόμενες κρίσεις.
Με πληροφορίες από FoodDive
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
