Σε μια εποχή όπου η προσοχή του κοινού είναι κατακερματισμένη και οι ταξιδιωτικές εμπειρίες ανταγωνίζονται σε εικόνες, τάσεις και συναισθήματα, ο τουριστικός μάρκετινγκ στρέφεται ολοένα και περισσότερο στην ισχύ της αφήγησης. Όχι οποιασδήποτε αφήγησης, αλλά μιας που πατά στην κοινή πολιτισμική μνήμη, επιστρέφοντας σε γνώριμους χαρακτήρες, σύμβολα και συναισθηματικά φορτισμένα σημεία αναφοράς. Πρόκειται για την ανερχόμενη στρατηγική του “nostalgia-driven storytelling” – μια δημιουργική τάση που δανείζεται από τον κινηματογράφο, τη μουσική και τη λαϊκή κουλτούρα, για να χτίσει νέες εμπειρίες γύρω από αγαπημένες αφηγήσεις του παρελθόντος.
Το πρόσφατο παράδειγμα από τα Φίτζι είναι ενδεικτικό. Με αφορμή τη συμπλήρωση 25 χρόνων από την ταινία Cast Away, η καμπάνια του οργανισμού Tourism Fiji έδωσε νέα πνοή στον εμβληματικό χαρακτήρα “Wilson”, τη μπάλα-σύντροφο του Τομ Χανκς, μέσα από ένα τρυφερό, κινηματογραφικό σποτ που τον φέρνει πίσω στις παραλίες του νησιού, αυτή τη φορά όχι στη μοναξιά, αλλά μέσα στη χαρά της φιλοξενίας και της κοινότητας. Ο Wilson, σύμβολο εγκατάλειψης και επιβίωσης, μετατρέπεται σε αγγελιοφόρο μιας δεύτερης ευκαιρίας, σ’ ένα ταξίδι επανασύνδεσης με τον κόσμο. Η καμπάνια δεν βασίζεται απλώς στην αναγνωρισιμότητα ενός κινηματογραφικού χαρακτήρα, αλλά λειτουργεί σαν γέφυρα ανάμεσα στο προσωπικό βίωμα του θεατή και την υπόσχεση του προορισμού.
Αυτή η επιλογή δεν είναι τυχαία. Στο σημερινό περιβάλλον της υπερπροσφοράς, οι παραδοσιακές μέθοδοι προώθησης των ταξιδιωτικών προορισμών δεν επαρκούν. Ο κόσμος, και ειδικά η γενιά των Millennials και της Gen Z, δεν αναζητά απλώς όμορφους προορισμούς. Θέλει εμπειρίες με νόημα, περιεχόμενο που «λέει κάτι» και μια ιστορία στην οποία μπορεί να ταυτιστεί. Η νοσταλγία, ως συναισθηματική γέφυρα, λειτουργεί ακριβώς σε αυτό το πλαίσιο. Επαναφέρει στο προσκήνιο στοιχεία από ένα κοινό πολιτισμικό υπόβαθρο και τα ενσωματώνει σε ένα νέο, αυθεντικό αφήγημα.
Παρόμοιες στρατηγικές έχουν υιοθετήσει τα τελευταία χρόνια και άλλοι προορισμοί. Η Ιρλανδία συνέδεσε περιοχές της με το σύμπαν του Game of Thrones, δημιουργώντας θεματικές διαδρομές. Η Νέα Ζηλανδία αξιοποίησε με εξαιρετική συνέπεια το franchise του Lord of the Rings, μετατρέποντας το κινηματογραφικό τοπίο σε τουριστικό πλεονέκτημα. Ακόμα και οι ΗΠΑ έχουν χρησιμοποιήσει χαρακτήρες, όπως ο Superman και η Route 66, σε καμπάνιες με στόχο την αναζωογόνηση ενδιαφέροντος για την αμερικανική ενδοχώρα.
Η τάση αυτή δεν περιορίζεται μόνο σε δημοφιλή blockbusters. Μπορεί να αφορά και μνήμες από διαφημίσεις, παιδικές σειρές, ακόμα και internet memes που έχουν περάσει στο συλλογικό υποσυνείδητο. Το ζητούμενο δεν είναι μόνο η αναγνωρισιμότητα, αλλά είναι η συναισθηματική σύνδεση. Η μεταφορά ενός γνωστού αφηγηματικού μοτίβου σε ένα νέο πλαίσιο, που προτείνει στον επισκέπτη κάτι πέρα από το συνηθισμένο: μια εμπειρία με βαθύτερο συμβολισμό, ένα «ταξίδι επιστροφής» σε κάτι οικείο, μα ταυτόχρονα καινούριο.
Πέρα από το συναισθηματικό επίπεδο, υπάρχει και ένας στρατηγικός λόγος για την εξάπλωση αυτής της προσέγγισης. Η νοσταλγία είναι προσιτή, παγκόσμια και συχνά διαπολιτισμική. Μπορεί να λειτουργήσει σε πολλές αγορές ταυτόχρονα και να συνδεθεί με διαφορετικές ηλικιακές ομάδες. Είναι επίσης πιο πιθανό να παράγει οργανικό περιεχόμενο, αφού η αναβίωση αγαπημένων χαρακτήρων ή σκηνών δημιουργεί αφορμές για κοινοποίηση, σχόλια και εμπλοκή στα social media.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
