Σε μία πόλη όπως η Θεσσαλονίκη, όπου το μετρό πέρασε από πολλά διαφορετικά στάδια και χρειάστηκε 18 χρόνια για να ολοκληρωθεί, καθώς η κατασκευή του ξεκίνησε το 2006 και το έργο παραδόθηκε ολοκληρωμένο το Νοέμβριο του 2024, οι συζητήσεις για νέα, τεκτονικής σημασίας έργα για την συμπρωτεύουσα, λαμβάνουν συχνά τη μορφή αστικού μύθου. Μία πόλη που έζησε την περίφημη τρύπα του Κούβελα με την πρώτη απόπειρα κατασκευής μετρό, επί δημαρχίας Σωτήρη Κούβελα, η οποία στη συνέχεια απέκτησε ανεκδοτολογική διάσταση. Έζησε όμως και αρκετές ακόμα εξαγγελίες έργων που ακούστηκαν αλλά δεν έγιναν πράξη. Ή καθυστέρησαν πολύ να γίνουν.
Talk of the town κατά το αγγλιστί λεγόμενο, έγινε και το θέμα με τον νέο περιφερειακό δρόμο της Θεσσαλονίκης, τον γνωστό στο ευρύ κοινό ως «flyover», η εκτέλεση του οποίου ομολογουμένως κρατά κολλημένους τους πολίτες στην κίνηση και δοκιμάζει καθημερινά τις αντοχές τους.
Η υπόθεση ανάπλασης της ΔΕΘ
Στην επικαιρότητα, έρχεται, παρέρχεται και επανέρχεται τα τελευταία χρόνια το θέμα της ανάπλασης της ΔΕΘ. Από τη μία εκπρόσωποι της ευρύτερης τοπικής κοινωνίας της πόλης και συλλογικοί φορείς, που κατά καιρούς αντιμάχονται στην διατήρηση των εγκαταστάσεων της ΔΕΘ στο σημείο όπου βρίσκονται σήμερα, υποστηρίζοντας σθεναρά τη μεταφορά της εκτός του κέντρου, στην Βιομηχανική Περιοχή της Σίνδου. Από την άλλη η κυβέρνηση, όπου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης προ ολίγων ημερών παρουσίασε πρόταση για την ανάπλαση του χώρου της ΔΕΘ, σε συνάντησή του με τη διοίκηση της ΔΕΘ – Helexpo, της εταιρείας που διαχειρίζεται τις εγκαταστάσεις. Με τον κύριο Μητσοτάκη να επιδιώκει να καταστήσει σαφές ότι η ΔΕΘ θα παραμείνει στο σημείο που βρίσκεται σήμερα, στο κέντρο της πόλης. Προσθέτοντας ότι το έργο της ανάπλασης θα αναλάβει εξολοκλήρου το Υπερταμείο, του οποίου η ΔΕΘ – Helexpo αποτελεί θυγατρική εταιρεία. Αυτό στο οποίο αναφέρθηκε μάλιστα, ο Κυριάκος Ποζρικίδης, διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΘ – Helexpo σε πρόσφατη συνέντευξή του, είναι ότι τα έργα ανάπλασης θα ξεκινήσουν εντός του 2026 αμέσως μετά τον διαγωνισμό ανακήρυξης αναδόχου που έχει προηγηθεί την ίδια χρονιά.
Τα 100 χρόνια
Φέτος, η Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης, μετράει 100 χρόνια, καθώς ο ομώνυμος φορέας ιδρύθηκε το 1925. Πριν από περίπου τέσσερα χρόνια πραγματοποιήθηκε αρχιτεκτονικός διαγωνισμός με σκοπό την εκπόνηση του σχεδίου ανάπλασης του χώρου. Το πρώτο βραβείο στον Διεθνή Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε το 2021, έλαβε η ομάδα των Sauerbrunch Hutton από τη Γερμανία, Gustafson Porter+Bowman από τη Μεγάλη Βρετανία και Έλενας Σταυροπούλου από την Ελλάδα. Έκτοτε, ουδέν νεώτερον από το μέτωπο. Οι πληροφορίες ένθεν κακείθεν αναφέρουν πάντως, ότι η ΔΕΘ που εν τέλει θα δημιουργηθεί – όταν και εφόσον ξεκινήσει το έργο – θα απέχει από τον αρχικό αρχιτεκτονικό σχεδιασμό.
Στην άκρη τα σχέδια για επιχειρηματικό κέντρο και ξενοδοχείο
Με βάση μάλιστα τα όσα ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το σχέδιο που υπήρχε για δημιουργία ξενοδοχείου και επιχειρηματικού κέντρου εντός του χώρου της Έκθεσης, τίθεται στο περιθώριο. Ενώ πρόσθεσε ότι δεν θα υπάρχει συμμετοχή ιδιώτη όπως αρχικά είχε ακουστεί, και το έργο θα κατασκευαστεί αποκλειστικά με κρατικό χρήμα και προϋπολογισμό που ανέρχεται στα 120 εκατομμύρια ευρώ.
Χωρίς να αποκαλύψει περισσότερες λεπτομέρειες, ο κ. Μητσοτάκης παρουσίασε το νέο σχέδιο, το οποίο –όπως υπογράμμισε– είναι ρεαλιστικό και βιώσιμο. Στον πυρήνα του προβλέπεται η κατασκευή κτιρίου άνω των 30.000 τετραγωνικών μέτρων, που θα καλύπτει τις ανάγκες ενός σύγχρονου αστικού εκθεσιακού χώρου. Παράλληλα, ανακοίνωσε την πλήρη αναμόρφωση και ανακαίνιση του Βελλίδειου Συνεδριακού Κέντρου, το οποίο χαρακτήρισε ως «τοπόσημο για την πόλη».
Ο πρωθυπουργός αναφέρθηκε, επίσης, σε «σημαντική επέκταση του πρασίνου», με στόχο η υπόλοιπη έκταση να μετατραπεί σε ένα ζωντανό πάρκο, το οποίο θα συνδεθεί με τις ανοιχτές περιοχές της Θεσσαλονίκης. Στο σχέδιο περιλαμβάνεται ακόμη η δημιουργία χώρου στάθμευσης 600 θέσεων.
Το διακύβευμα της ανάπλασης
Και ως εδώ όλα καλά. Αυτό ωστόσο που περιμένουν πολλοί να δουν και κυρίως οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης, είναι το πώς θα εξελιχθεί το στοίχημα της ανάπλασης. Για ένα έργο που πολλά έχουν ακουστεί, ακόμα περισσότερα έχουν κατά καιρούς γραφτεί και σχεδιαστεί είτε επί χάρτου, είτε επί γονάτου. Το έως τώρα συμπέρασμα είναι ότι για μία ακόμα φορά η πόλη βρίσκεται αντιμέτωπη με έναν ακόμα αστικό μύθο στη σύγχρονη ιστορία της. Με επίκεντρο ένα έργο που με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, όπως και πολλά άλλα, όταν και εάν ολοκληρωθεί θα μπορούσε επιδράσει καταλυτικά στη ζωή της Θεσσαλονίκης.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
