Η αντιπαράθεση ανάμεσα στην Apple και τις ευρωπαϊκές ρυθμιστικές αρχές προσλαμβάνει πλέον διαστάσεις που ξεπερνούν το πεδίο μιας απλής νομικής διαφοράς.
Με την κατάθεση προσφυγής στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Apple επιδιώκει να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία της επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 500 εκατομμυρίων ευρώ, με την αιτιολογία ότι παραβίασε τον Κανονισμό για τις Ψηφιακές Αγορές (Digital Markets Act – DMA). Η υπόθεση, που εξελίσσεται σε κομβικό σημείο για τη μελλοντική εφαρμογή του DMA, επηρεάζει άμεσα το σύνολο του ψηφιακού οικοσυστήματος της Ε.Ε. και τους όρους λειτουργίας των λεγόμενων «gatekeepers».
Η Κομισιόν κατηγορεί την Apple ότι παρεμπόδισε, μέσω τεχνικών και εμπορικών περιορισμών, τους δημιουργούς εφαρμογών από το να παρέχουν στους χρήστες πληροφορίες για εναλλακτικές επιλογές πληρωμής εκτός του App Store. Σύμφωνα με τις ευρωπαϊκές αρχές, η συγκεκριμένη πρακτική συνιστά ευθεία παραβίαση των διατάξεων του DMA, καθώς περιορίζει την καταναλωτική επιλογή και θίγει σοβαρά τον ανταγωνισμό. Η Επιτροπή είχε προειδοποιήσει ότι, εάν η Apple δεν συμμορφωνόταν, θα μπορούσε να επιβάλει ακόμη και ημερήσια πρόστιμα που να φτάνουν έως το 5% των συνολικών παγκόσμιων εσόδων της.
Η Apple επιτρέπει πλέον στους προγραμματιστές εφαρμογών να παραπέμπουν τους χρήστες σε εξωτερικές ιστοσελίδες για την ολοκλήρωση αγορών, κάτι που μέχρι πρόσφατα ήταν απαγορευμένο. Παράλληλα, έχει εισαγάγει διαφοροποιήσεις στο μοντέλο χρέωσης, καθώς όσοι εξακολουθούν να χρησιμοποιούν το ενσωματωμένο σύστημα πληρωμών του App Store καταβάλλουν προμήθεια 13%, ενώ για πληρωμές που πραγματοποιούνται εκτός του App Store προβλέπεται μειωμένο ποσοστό 5%. Επιπλέον, επιβάλλεται πάγια χρέωση 2% για κάθε νέο χρήστη που αποκτάται μέσω εξωτερικής προώθησης και όχι από το ίδιο το App Store. Η Apple υποστηρίζει ότι οι αλλαγές αυτές ενισχύουν τη διαφάνεια, προσφέρουν μεγαλύτερη ευελιξία στους προγραμματιστές και διατηρούν την ποιότητα του οικοσυστήματος εφαρμογών.
Παρά το γεγονός ότι η Apple έχει μειώσει τις προμήθειες για πληρωμές που πραγματοποιούνται εκτός του App Store, η επιλογή αυτή δεν είναι πάντα αυτονόητα συμφέρουσα για τους προγραμματιστές. Η προμήθεια 13% που διατηρεί η Apple για τις in-app πληρωμές θεωρείται υψηλή, γεγονός που καθιστά τις εξωτερικές πληρωμές – με επιβάρυνση 5% ή 7% – οικονομικά πιο ελκυστικές. Ωστόσο, στην πράξη, αρκετοί προγραμματιστές συνεχίζουν να χρησιμοποιούν το σύστημα πληρωμών της Apple, καθώς η μετάβαση σε εξωτερική λύση συνοδεύεται από τεχνικές, εμπορικές και λειτουργικές δυσκολίες. Οι χρήστες έχουν εξοικειωθεί με την ευκολία των αγορών μέσω του App Store, κάτι που μεταφράζεται σε υψηλότερα ποσοστά ολοκλήρωσης συναλλαγών. Η αλλαγή σε εξωτερική διαδικασία πληρωμής – που ενδέχεται να απαιτεί εγγραφή σε άλλη πλατφόρμα ή επιπλέον βήματα – μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια πωλήσεων. Επιπλέον, η Apple εξακολουθεί να ελέγχει τον τρόπο με τον οποίο εμφανίζονται οι εξωτερικοί σύνδεσμοι μέσα στην εφαρμογή, θέτοντας όρους που περιορίζουν την ευελιξία των developers. Για μεγάλες εφαρμογές, η τεχνική υλοποίηση και διαχείριση εναλλακτικού συστήματος πληρωμών συνεπάγεται επιπλέον κόστος και πόρους. Ως εκ τούτου, ενώ σε θεωρητικό επίπεδο οι εξωτερικές πληρωμές προσφέρουν μειωμένες χρεώσεις, στην πράξη οι όροι που επιβάλλονται λειτουργούν αποτρεπτικά, γεγονός που συνιστά και το βασικό σημείο κριτικής της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Η Επιτροπή θεωρεί ότι, παρά τη φαινομενική συμμόρφωση, η Apple επιχειρεί να διατηρήσει τον έλεγχο της ροής εσόδων μέσω έμμεσων μηχανισμών, επιβάλλοντας δομές κόστους που αλλοιώνουν το πνεύμα του DMA. Ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζονται οι νέοι κανόνες δεν διευκολύνει – κατά την άποψη των ευρωπαϊκών αρχών – την πραγματική ελευθερία επιλογής για τους χρήστες και δεν προσφέρει ουσιαστικά κίνητρα στους δημιουργούς εφαρμογών να μετακινηθούν από το App Store σε ανεξάρτητες λύσεις.
Η Apple, από την πλευρά της, εκφράζει την αντίθεσή της στον τρόπο με τον οποίο ερμηνεύεται ο DMA, σημειώνοντας ότι οι ρυθμιστικές παρεμβάσεις της Ε.Ε. αγνοούν τεχνικά και λειτουργικά ζητήματα ασφάλειας, σταθερότητας και αξιοπιστίας του App Store. Τονίζει ότι μια ενιαία ρύθμιση δεν μπορεί να εφαρμόζεται οριζόντια σε πλατφόρμες με διαφορετική δομή και αρχιτεκτονική.
Η υπόθεση αναμένεται να εκδικαστεί μέσα στους επόμενους μήνες, ωστόσο δεν αποκλείεται να οδηγηθεί τελικά ενώπιον του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε δεύτερο βαθμό. Η έκβαση της διαφοράς δεν αφορά μόνο την Apple, αλλά θα διαμορφώσει ένα προηγούμενο με πιθανές επιπτώσεις σε ολόκληρο το τεχνολογικό οικοσύστημα της Ε.Ε., καθορίζοντας τα όρια μεταξύ επιχειρηματικής αυτονομίας και θεσμικής ρύθμισης στον ψηφιακό τομέα.
ή αποκτήστε ετήσια συνδρομή εδώ.
